Angielski - ciekawostkiMiasto Salem w USA – „The Witch City”

Salem to jedno z wielu amerykańskich miast. Mimo że sama nazwa brzmi niepozornie, to budzi jednak pewne skojarzenia, na przykład: Halloween czy filmy i seriale opowiadające o czarownicach. Skojarzenie z czarownicami nie jest przypadkowe, ponieważ w Salem pod koniec XVII wieku odbywały się procesy o czary, nazywane też procesami czarownic.

Krótko o Salem

Salem leży w Hrabstwie Essex w stanie Massachusetts w Stanach Zjednoczonych. Miasto zostało założone przez angielskich osadników w 1626 roku. Początkowo było jednym z najważniejszych portów morskich. Z czasem jednak miasto utraciło ten przywilej. Obecnie ma charakter mieszkalny i turystyczny. Salem często nazywa się „The Witch City”, „The City of Witches” albo „Pleasure City”.

Procesy o czary w historii świata

Pierwsze zapiski o karach za uprawianie czarnej magii pochodzą już ze starożytności i były zawarte w prawie dwunastu tablic, ustanowionym w połowie V wieku p.n.e. Polowania na czarownice rozpoczęły się pod koniec XIV wieku i trwały aż do połowy XVII wieku. Powstał nawet specjalny podręcznik dla łowców czarownic – „Młot na czarownice”. Napisali go Heinrich Kramer i Jakob Sprenger. W procesach o czary istniał system prokuratorsko-śledczy oraz lekarski. Zadaniem lekarzy było stwierdzenie, czy dana osoba posiadała defekt somatyczny czy znaki od samego diabła. Przyznanie się do uprawiania magii było pierwszorzędnym dowodem. Podczas procesów odbywały się przesłuchania. W niektórych państwach można było stosować tortury podczas przesłuchań. Aby zostać oskarżonym, wystarczyło jedynie wskazanie przez osobę już skazaną za czarnoksięstwo. Świadkami były też dzieci, które uznawano za niewinne. Odbywały się również różne próby, których celem było stwierdzenie winy lub niewinności oskarżonego. Były to, na przykład: próba wody lub próba łez. Próba wody polegała na tym, że osobę oskarżoną wrzucano do wody i jeśli pójdzie na dno, oznaczało to, że była niewinna. Jednakże kobiety oskarżone o czary miały niewielkie szanse na udowodnienie swojej niewinności poprzez tę próbę, ponieważ ich obfite suknie uniosły się na wodzie. Jeśli chodzi o metodę łez, to za niewinną postrzeganą osobę, która umiała płakać. Wierzono bowiem, że czarownice nie potrafią płakać. W połowie XVII wieku w Europie procesy o czary zaczęły słabnąć. Za to jest to czas, w którym polowania na czarownice dotarły na krańce Europy i do kolonii amerykańskich.

Rok 1692

Ten rok szczególnie zapisał się na kartach historii Salem. Data ta wiąże się z pierwszym procesem o czary. Wówczas o uprawianie czarnej magii oskarżono Abigail Williams, Betty Parris i ich przyjaciół. W rezultacie 19 osób zostało skazanych na śmierć poprzez powieszenie. Podejrzenia były fałszywe. Warto dodać, że w XVII wieku czarnoksięstwo było uważane za poważną zbrodnię. W tym też czasie rolę sędziego pełnił John Hathrone. Powszechnie uznaje się go za najbardziej znanego sędzię wydającego wyroki w procesach czarownic. Często nazywa się go „Hanging Judge”.

Procesy w liczbach

Procesy czarownic w Salem rozpoczęły się w lutym 1692 roku i trwały do maja 1693 roku. W tym czasie o uprawianie magii oskarżono ponad 200 osób. 30 osób uznano za winnych, z czego 19 osób zostało powieszonych. Powieszono 14 kobiet i 5 mężczyzn. Ponadto 5 osób zmarło w więzieniu. Należy również wspomnieć o Gilesie Coreyu, który został zabity, ponieważ nie zgodził się wziąć udziału w procesie.

Kulturowe nawiązania do Salem

Salem często pojawia się w filmach i serialach związanych z czarownicami. Przykładowo, jeden z odcinków serialu „Ożeniłem się z czarownicą” (Bewitched) został nakręcony w Salem. Również sceny dziejące się za dnia w filmie „Hokus Pokus” (Hocus Pocus) z 1993 roku były nagrywane w Salem. W przypadku serialu „Sabrina, nastoletnia czarownica” (Sabrina, the Teenage Witch), emitowanego w latach 1996-2003, nawiązanie jest nieco bardziej subtelne, gdyż główna bohaterka posiadała chowańca o imieniu Salem.