NUMBERS – LICZBY

1 one	6 six
2 two	7 seven
3 three	8 eight
4 four	9 nine
5 five	10 ten

Do liczb od 13 do 19 dodajemy końcówkę –teen

11 eleven	16 sixteen
12 twelve	17 seventeen
13 thirteen	18 eighteen
14 fourteen	19 nineteen
15 fifteen

Do pełnych dziesiątek od 20 do 90 dodajemy końcówkę –ty

20 twenty	60 sixty
30 thirty	70 seventy
40 forty	80 eighty
50 fifty	90 ninety

Liczebniki złożone tworzymy poprzez dodanie jednostki do pełnej dziesiątki.

21 twenty- one	62 sixty- two
33 thirty- three	74 seventy- four
37- thirty- seven	85 eighty- five
48- forty- eight	96 ninety- six
59 fifty- nine	99 ninety- nine

100– one hundred

1,000– one thousand

1,000,000– one million

234- two hundred thirty- four

784- seven hundred eighty- four

10 435- ten thousand four hundred thirty- five

265 789- two hundred sixty- five thousand seven hundred eighty- nine

ORDINAL NUMBERS- Liczebniki porządkowe

Aby stworzyć liczebnik porządkowy należy dodać końcówkę -th do zwykłej liczby.

1^st – first

2^nd – second

3^rd – third

4th fourth	12th twelfth
5th fifth	13th thirteenth
6th sixth	14th fourteenth
7th seventh	15th fifteenth
8th eighth	16th sixteenth
9th ninth	17th seventeenth
10th tenth	18th eighteenth
11th eleventh	19th nineteenth

Przy pełnych liczebnikach należy zamienić y→ie, a nastepnie dodać końcówkę –th

20th twentieth	60th sixtieth
30th thirtieth	70th seventieth
40th fortieth	80th eightieth
50th fiftieth	90th ninetieth

Aby stworzyć liczebnik złożony końcówkę -th dodajemy tylko do jednostki

21st twenty- first	67th sixty- seventh
32nd thirty- second	83rd eighty- third
43rd forty- third	94th ninety- fourth
55th fifty- fifth	99th ninety- ninth

!!! Gdy używamy liczebnika porządkowego w zdaniu, zawsze przed nim należy dodać ‘the’.

The first (1^st) day of the week in Monday.

The second (2^nd) letter of the alphabet is letter B.

V in the twenty- second (22^nd) letter of the alphabet.

December is the twelfth (12^th) month of the year.

Liczba pojedyncza	Liczba mnoga
I– ja	we– my
you– ty	you – wy
she– ona	they– oni/one
he– on
it– to/ono

Czasownik ‘to be’ – być

I am– ja jestem	we are– my jesteśmy
you are– ty jesteś	you are– wy jesteście
she is– ona jest	they are– oni/ one są
he is– on jest
it is– to jest

! Możemy również użyć ‘short form’, czyli skrótu tego czasownika.

I am→ I’m	we are → we’re
you are→ you’re	you are → you’re
she is→ she’s	they are → they’re
he is → he’s
it is → it’s

Przeczenie czasownika ‘to be’ tworzymy poprzez dodanie ‘not’

I am not- ja nie jestem	we are not– my nie jesteśmy
you are not– ty nie jesteś	you are not– wy nie jesteście
she is not- ona nie jest	they are not– oni/one nie są
he is not– on nie jest
it is not– to nie jest

! ‘short form’ od przeczenia

I am not → I’m not	we are not- we aren’t
You are not → you aren’t	you are not → we aren’t
She is not → she isn’t	they are not → they aren’t
he is not → he isn’t
it is not → it isn’t

** HINT **

* dla 3 osoby l. pojedynczej (she/he/it) używamy IS/ ISN’T

* dla osób w l. mnogiej (we/you/they) używamy ARE/AREN’T

pytania z czasownikiem ‘to be’

Aby zbudować pytanie z czasownikiem ‘to be’ należy zrobić inwersję, czyli zamienić miejscami osobę z ‘to be’

I am → Am I ? – czy ja jestem?	We are → Are we?- czy my jesteśmy?
You are → Are you?- czy ty jesteś?	You are → Are you? – czy wy jesteście?
She is → Is she?- czy ona jest?	They are → Are they?- czy oni/one są?
He is → Is he?- czy on jest?
It is → Is it?- czy to jest?

Dzisiaj krótko o tym jak tworzyć liczbę mnogą rzeczowników.

* Jeśli chcemy rzeczownik w liczbie pojedynczej przekształcić w rzeczownik w liczbie mnogiej, to w większości przypadków musimy do rzeczownika regularnego dodać końcówkę –s.

e.g. dog → dogs (I have got to dogs.)

house → houses (These are beautiful houses.)

cat→ cats (She has got four cats.)

** Spółgłoska + y

Jeśli rzeczownik kończy się na literę -y, a przed nią stoi spółgłoska, wówczas trzeba zamienić

-y na -i, a następnie dodać końcówkę -es.

y → i + -es

e.g. baby → babies

body → bodies

lady → ladies

party → parties

*** Samogłoska + y

Jeśli rzeczownik kończy się na literę -y, a przed nią stoi samogłoska, wówczas dodajemy końcówkę -s.

e.g. day → days

donkey → donkeys

valley → valleys

**** rzeczowniki zakończone na -sh, -ch, -s, -x, -z

Jeśli rzeczownik kończy się na –sh, –ch, –s, –x, –z, wówczas dodajemy końcówkę –es.

e.g. box → boxes

bus → buses

glass → glasses

buzz → buzzes

!HINT!

1) Jeśli rzeczownik kończy się na na pojedynczą literkę -z, wówczas musimy podwoić -z i dodać końcówkę -es (e.g. quiz → quizzes)

2) Jeśli rzeczownik kończy się na -ch ale wymawiane jest jako / k /, wówczas dodajemy tylko końcówkę -s (e.g. stomach → stomachs, anarch → anarchs)

***** rzeczowniki zakończone na -o

a) Jeśli rzeczownik kończy się na literę –o, wówczas dodajemy tylko końcówkę –s

e.g. avocado → avocados

euro → euros

photo → photos

radio → radios

b) Do niektórych rzeczowników, które kończą się na –o możemy dodać końcówkę –es

e.g. echo → echoes

hero → heroes

potato → potatoes

tomato → tomatoes

c) Dodatkowo pojawiają się rzeczowniki zakończone na literę –o, do których możemy dodać zarówno końcówkę –s jak i –es.

e.g. cargo → cargo(e)s

mosquito → mosquito(e)s

motto → motto(e)s

volcano → volcano(e)s

NIEREGULARNE LICZBY MNOGIE

1) Jeśli rzeczownik kończy się na –f(e), wówczas usuwamy -f(e) i dodajemy końcówkę –ves

-f(e) → v + es

e.g. calf → calves

elf → elves

half → halves

knife → knives

leaf → leaves

life → lives

shelf → shelves

wife → wives

2) Niektóre z rzeczowników, które kończą się na –f(e), mogą przyjmować dwie formy (‘-fs’,

‘-ves’)

e.g. scarf → scarfs/ scarves

dwarf → dwarfs/ dwarves

hoof → hoofs/ hooves

handkerchief – > handkerchiefs/ handkerchieves

3) Niektóre rzeczowniki, które przyjmują liczbę mnogą nieregularną całkowicie zmieniają swoją formę.

e.g. child → children

person → people

mouse → mice

goose → geese

ox → oxen

penny → pence

man → men

woman → women

tooth → teeth

foot → feet

4) Są też rzeczowniki, które nie przyjmują liczby mnogiej, tzn. liczba mnoga ma taką samą formę co liczba pojedyncza.

e.g. fruit → fruit

fish → fish

cattle → cattle

deer → deer

sheep → sheep

moose → moose

aircraft → aircraft

scissors → scissors

(TV) series → (TV) series

!HINT!

Przedmioty szkolne w języku angielskim kończące się na literę -s przyjmują formę pojedynczą.

eg. Mathematics – matematyka

Physics – fizyka

Economics – ekonomia

Statistics – statystyka

Zadanie 1. Podkreśl odpowiednią formę rzeczownika.

1. She has got two sister/ sisters.

2. I am studying Economic/ Economics.

3. When I was on a farm a saw some mouses/ mice.

4. I’ve got some tomatos/tomatoes in the fridge.

5. I like small babys/ babies.

Zadanie 2. Stwórz liczbę mnogą rzeczownika.

1. My cousin has got three ……………… (pony).

2. There are five …………(box) on the table.

3. I have got ten ………….. (euro) in my pocket.

4. There are six …………. (wolf) in the zoo.

5. My aunt has got three …………. (child).

Zadanie 3. Popraw błędy w zdaniu.

1. The are ten persons in the classroom.

2. There are six woman and 4 man in the room.

3. I like fishes.

4. I hate Matematic.

5. Two babys are sleeping.

Dzisiaj porozmawiamy o różnicach w użyciu possessive adjective a possessive pronoun.

Wielu uczniów często zastanawia się dlaczego w zdaniu zamiast her nagle pojawia się hers, albo zamiast my używamy mine. Otóż odpowiedź jest całkiem prosta, a my postaramy się wytłumaczyć wam na kilku prostych przykładach.

Najpierw musimy sobie wytłumaczyć co to jest possessive adjective i possessive pronoun i kiedy ich używamy. Otóż:

* possessive adjective albo tak zwany possessive determiner to są: my, your, his, her, its, our, their i używamy ich zawsze przed rzeczownikiem.

e.g. This is my book.

This is her car.

This is our friend.

* possessive pronoun (mine, yours, his, hers, its, ours, theirs) używamy zamiast rzeczownika. Ważne jest aby zapamiętać, że possessive pronoun nie łączy się z rzeczownikiem i zazwyczaj stoi na końcu zdania.

e.g. This book is mine.

This car is hers.

This friend is ours.

Personal pronoun	Possessive adjective	Possessive pronoun
I	my- moje	mine- moje
You	your – twoje	yours- twoje
He	his -jego	his- jego
she	her- jej	hers- jej
it	its -tego	its- tego
we	our- nasze	ours- nasze
you	your- wasze	yours- wasze
they	their- ich	theirs- ich

Zadanie 1. Podkreśl odpowiednią odpowiedź.

1) This is her/hers brother.

2. This is your/yours house.

3) This book is my/mine.

4. She is my/mine sister Alex.

5. This mobile phone isn’t her/hers.

Zadanie 2. Wpisz odpowiednie słowo w lukę.

1) Is it………….. (you) dog?

2) This dress is ………….. (she).

3. This house is ………….. (he).

4. This red car is …………. (I).

5. We don’t have ………. money (they).

Zadanie 3. Popraw błędy w zdaniach.

1. I don’t like hers sister Amy. ……………………………………….

2. These books are’t my. ………………………………………………

3. Where is yours bag ?………………………………………………..

4. Is this chair your? ………………………………………………….

5. This isn’t ours classroom. …………………………………………..

Czasu Present Simple używamy:

* gdy mówimy o generalnych prawdach i o stałych sytuacjach:

It always rains in autumn. Cats drink milk. Water boils at 100 degrees Celsius.

* gdy mówimy o codziennych, powtarzających się czynnościach:

I go to the hairdresser once a year. She goes swimming once a week.

* gdy mówimy o rutynie, przyzwyczajeniach:

I drink milk every morning. She starts work at 8 a.m.

* gdy mówimy o naszych zainteresowaniach, hobby bądź o czymś czego nie lubimy (like, love, hate)

I like pizza. She hates reading. We love dancing.

* gdy mówimy o stałej sytuacji, która ma miejsce w teraźniejszości:

I live in London. She is 18 years old. He is a teacher.

** gdy mówimy o rozkładach jazdy, planach lekcji, planie dnia, który odnosi się do przyszłości ale nie możemy go zmienić, ponieważ jest ustalony z góry i czynności te będziemy powtarzać przez jakiś czas:

The bus arrives at 7:30. I go to school at 9 a.m on Mondays.

Budowa zdania twierdzącego

PODMIOT → *CZASOWNIK → reszta zdania.

(osoba, rzecz)

I work in the bank.

HINT! Dla trzeciej osoby liczby pojedynczej, tj. she/he/it, dodajemy końcówkę -s/ -es

She works in the bank.

He plays football.

It always rains in autumn.

Zasady dodawania -s/ -es do czasownika w 3 osobie liczby pojedynczej:

* do większości czasowników dodajemy samą końcówkę -s:

work → works

clean → cleans

learn → learns

* do czasowników zakończonych na literę: -o, -ch, -sh, -ss, -x, -z dodajemy końcówkę -es

go → goes

watch → watches

wash → washes

miss → misses

fix → fixes

quiz → quizzes

* gdy czasownik kończy się spółgłoską + y, to usuwamy y i dodajemy -ies

y → i + es

study → studies

fly → flies

carry → carries

* gdy czasownik kończy się samogłoską + y, to nic nie zmieniamy i tylko dodajemy -s

play → plays

enjoy → enjoys

say → says

Budowa przeczenia

PODMIOT → DON’T/ *DOESN’T → CZASOWNIK → reszta zdania.

(osoba/ rzecz) * she/he/it -s/ -es

I don’t like pizza.

We don’t speak French.

She doesn’t work on Sundays.

He doesn’t know the answer.

HINT! W przeczeniach dla she/he/it nie dodajemy końcówki -s/ -es.

Budowa pytań

DO/*DOES → PODMIOT → CZASOWNIK → reszta zdania?

*(she/he/it) (osoba/ rzecz) -s/ -es

Do you like me?

Do they speak Spanish?

Does he work in the bank?

Does it rain in autumn?

HINT! W pytaniach dla she/he/it nie dodajemy końcówki -s/-es do czasownika.

HINT! Czasami możemy zacząć pytanie od słówka pytającego (co?/gdzie?/ kiedy?). Wtedy wstawiamy słówko pytające przed operatorem DO/ DOES.

WHAT → DO/DOES → PODMIOT → CZASOWNIK → reszta zdania?

WHERE

WHEN

WHY

WHICH

HOW

What do you like?

Where does she live?

When does the bus arrive?

Why don’t you like him?

Which book do you like the most?

How often do you go to the dentist?

HINT! Pytanie ze słówkiem WHO (w tłumaczeniu kto) nie ma operatora DO/DOES, więc czasownik jest z końcówką -s/ -es.

WHO → CZASOWNIK + –s/ -es → reszta zdania.

Who (kto) works in the bank?

Who (kto) lives in this house?

!! Who (kogo) do you like the most? !!

* Na pytania możemy odpowiedzieć całym zdaniem lub krótką odpowiedzią tzw. short answer.

SHORT ANSWERS

Yes, I do./ No, I don’t.	Yes, we do./ No, we don’t
Yes, you do./ No, you don’t.	Yes, you do. /No, you don’t.
Yes, she does./ No, she doesn’t. Yes, he does./ No, he doesn’t. Yes, it does./ No, it doesn’t.	Yes, they do./ No, they don’t.

I. Wstaw czasowniki w odpowiedniej formie.

1. I ……………. (work) in the bank.

2. She …………. (not/ like) ice cream.

3. …… you ………… (eat) chocolate?

4. He ………….. (speak) Spanish very well.

5. They ………………. (not/ have) a car.

II. Ułóż zdania w odpowiedniej kolejności.

1. drinks/ every/ coffee/ she/ day. ………………………………………………………………..

2. like/at/ you/ do/ the/ to do/ what/ weekend? ……………………………………………………

3. I/ work/ do/ Saturdays/ not/ on. ………………………………………………………………..

4. in/ live/ doesn’t/ London/ he. ……………………………………………………………………

5. the/ how/ to/ go/ you/ do/ dentist/often? …………………………………………………………

III. Ułóż pytania i przeczenia do podanych zdań zgodnie z przykładem.

She goes to work on Saturdays.

* She doesn’t go to work on Saturdays.

* Does she go to work on Saturdays?

1. You have a car.

*……………………………………………..

*……………………………………………..

2. He likes to drink coffee in the morning.

*……………………………………………..

*……………………………………………..

3. They visit the dentist once a year.

*……………………………………………..

*……………………………………………..

4. We take our dog for a walk twice a day.

*……………………………………………..

*……………………………………………..

5. My sister is six years old.

*……………………………………………..

*……………………………………………..

Autor: Jagoda lektorka języka angielskiego w szkole językowej Lingua Pro w Bydgoszczy

Czasownik to have oznacz mieć. Have używamy dla pierwszej i drugiej osoby w liczbie pojedynczej oraz dla wszystkich osób w liczbie mnogiej. Natomiast w trzeciej osobie liczby pojedynczej, tj. she/he/it, have zamienia się na has.

To have – mieć
I have – ja mam	We have – my mamy
You have – ty masz	You have – wy macie
She has – ona ma He has – on ma it has – to ma	They have – oni/one mają

Jeśli chcemy stworzyć przeczenie, to w pierwszej i drugiej osobie liczby pojedynczej oraz we wszystkich osobach liczby mnogiej musimy przed słowem have wstawić don’t. Natomiast dla trzeciej osoby liczby pojedynczej, tj. she/he/it, wstawiamy doesn’t.

HINT! Jeśli używamy przeczenia DOESN’T, to czasownik have wraca do podstawowej formy!

I don’t have – ja nie mam	We don’t have – my nie mamy
You don’t have – ty nie masz	You don’t have – wy nie macie
She doesn’t have – ona nie ma He doesn’t have – on nie ma it doesn’t have – to nie ma	They don’t have – oni/ one nie mają

Aby stworzyć pytanie musimy użyć słówka do przed pierwszą i drugą osobą liczby pojedynczej oraz dla całej liczby mnogiej. Natomiast przed trzecią osobą liczby pojedynczej, tj. she/he/it, używamy does.

HINT! Jeśli zaczynamy pytanie od DOES, to czasownik have wraca to podstawowej formy!

Do/Does → OSOBA → have ?

Do I have?- czy ja mam	Do we have?- czy my mamy
Do you have- czy ty masz	Do you have ? – czy wy macie
Does she have?- czy ona ma Does he have?- czy on ma Does it have?- czy to ma	Do they have? – czy oni/one mają

I. Wstaw have bądź has do zdania.

1. She …….. black hair.
2. We …….. a new car.
3. They ……. a lot of friends.

4. I …….. a good job.

5. He …… two brothers.

II. Utwórz przeczenie dla czasownika have.

1. I ………………..…… any money.

2. It ……………….…… a bone.

3. We ………………….. time for you.

4. She …………………. a cat.

5. You ………………….. a nice car.

III. Utwórz zdania z rozsypanki.

1. a dog/ she/ have/ don’t. __________________________________________________

2. you/ have/ do/ a car? ____________________________________________________

3. have/ they/ a big/ do/ house? ______________________________________________

4. not/ he/ long/ does/ hair/ have. _____________________________________________

5. a/ have/ sister/ I. ________________________________________________________

Autor: Jagoda lektorka języka angielskiego w szkole językowej Lingua Pro w Bydgoszczy

Czasownik ‘to be’ to jeden z podstawowych czasowników w języku angielskiego. W tłumaczeniu na język polski oznacza “być”. Ten czasownik pojawia się w zdaniach oznajmujących, przeczeniach i pytaniach. W czasie przeszłym oznacza więc on w zależności od osoby – byłem/byłam, byłeś/byłeś, był/była, byliśmy, byliście/byłyście, byli/były.

Odmiana czasownika ‘to be’ w czasie teraźniejszym

Singular (liczba pojedyncza)	Plural (liczba mnoga)
I am	We are
You are	You are
He/she/it is	They are

Odmiana czasownika ‘to be’ w czasie przeszłym

W języku angielskim czasownik ‘to be’ pojawia się w zdaniach oznajmujących. Ten typ zdania w języku angielskim jest nazywamy affirmative.

Singular (liczba pojedyncza)	Plural (liczba mnoga)
I was	We were
You were	You were
He/she/it was	They were

Czasownik ‘to be’ w czasie przeszłym w przeczeniach

W języku angielskim czasownik ‘to be’ przeczy się przez dodanie not do was lub were. Zdanie przeczące po angielsku to negative.

Singular (liczba pojedyncza)	Plural (liczba mnoga)
I was not (wasn’t)	We were not (weren’t)
You were not (weren’t)	You were not (weren’t)
He/she/it was not (wasn’t)	They were not (weren’t)

Formy przeczeń podane w nawiasach, czyli wasn’t i weren’t, to formy skrócone odpowiednio was not i were not.

Tworzenie pytań z czasownikiem ‘to be’ w czasie przeszłym

Pytania z czasownikiem ‘to be’ w czasie przeszłym tworzy się na zasadzie inwersji, czyli zmiany szyku zdania. W przypadku ‘to be’ oznacza to, że najpierw używamy was lub were, a później stawiamy osobę, np. I, they. Pytanie w języku angielskim noszą nazwę questions.

Singular (liczba pojedyncza)	Plural (liczba mnoga)
Was I?	Were we?
Were you?	Were you?
Was he/she/it?	Were they?

Ćwiczenia

Wstaw prawidłową formę czasownika ‘to be’ w czasie przeszłym.

…………………. you in the park yesterday?

I ……………….. happy when she told me about Jamie.

Where ……………… you last weekend?

I bought these shoes because they ……………… cheap.

The restaurant …………………. full today.

…………………… Jane and Katie at school yesterday?

It ……………….. hot yesterday.

Where ………………….. you at 11 o’clock on Monday?

When she ……………… 7, she could swim.

They ………………… on Susie’s boat at 10 o’clock on Sunday.

Od podanych zdań utwórz przeczenia.

We were late.

She was in the living room 5 minutes ago.

They were at the cinema on Wednesday evening.

I was surprised when I heard news about Roger.

It was my cat.

My teachers were Canadians.

Her cousin was in the supermarket on Thursday.

Colin was at school on Friday.

Our grandmother was in the kitchen.

The room was empty.

Czasownik ‘to be’, czyli czasownik “być”, jest jednym z podstawowych czasowników w języku angielskim. Czasownik ten odmienia się również w czasie przyszłym i jest tłumaczony na język polski jako: będę, będziesz, będzie, będziemy, będziecie, będą (w zależności od osoby).

Czasownik ‘to be’ w czasie przyszłym w zdaniach twierdzących

Odmiana czasownika ‘to be’ w twierdzeniach wygląda następująco:

I will be = I’ll be

You will be = you’ll be

He/she/it will be = he’ll be/she’ll be/it’ll be

We will be = we’ll be

You will be = you’ll be

They will be = they’ll be

Powyżej zostały podane formy pełne oraz skrócone.

Oto kilka przykładów zdań z użyciem czasownika ‘to be’ w czasie przyszłym.

You will be at school next week. – Będziesz w szkole w przyszłym tygodniu.

I will be present next lesson. – Będę obecny/a na następnej lekcji.

Te same zdania wyglądają następujące ze skróconą formą:

You’ll be at school next week.

I’ll be present next lesson.

Czasownik ‘to be’ w czasie przyszłym w pytaniach

Pytania z czasownikiem ‘to be’ w czasie przeszłym są tworzone poprzez inwersję, czyli zamianę miejsca podmiotu z orzeczeniem.

Wygląda to następująco:

Will I be?

Will you be?

Will he/she/it be?

Will we be?

Will you be?

Will they be?

Oto kilka przykładów pytań z czasownikiem ‘to be’ w czasie przyszłym.

Will they be in the classroom in twenty minutes’ time? – Czy oni będą w klasie za 20 minut?

Will I be here tomorrow? – Czy ja będę tu jutro?

Czasownik ‘to be’ w czasie przyszłym w zdaniach przeczących

W czasie przyszłym przeczenia są tworzone poprzez dodanie ‘not’ do ‘will’. Toteż otrzymujemy pełną formę will not lub skróconą formę won’t /wəʊnt/. Odmiana wygląda w taki sposób:

I will not be = I won’t be

You will not be = You won’t be

He/she/it will not be = he/she/it won’t be

We will not be = we won’t be

You will not be = you won’t be

They will be = they won’t be

Powyżej zostały podane formy pełne i skrócone.

Oto przykłady przeczeń:

She won’t be an actress in five years’ time. – Ona nie będzie aktorką za 5 lat.

You won’t be here tomorrow. – Nie będzie cię tu jutro.

Ćwiczenie 1

Uzupełnij zdania odpowiednimi formami.

……………..………………. here in two weeks’ time? (You, be)

…………………….. cool next autumn? (It, be)

I think I ……………….. in Berlin in 2 hours’ time. (be)

It …………………. warm next spring. (be)

I ………………… be absent next lesson. (Not, be)

She ……………… a doctor in two years’ time. (be)

He ………………. in the classroom in ten minutes’ time. (Not, be)

……………………… hot next summer. (It, not, be)

I think she ……………………… a good doctor. (Be)

They ……………………. in London in 3 hours’ time. (Not, be)

Past Simple  to czas przeszły dokonany. Za pomocą tego czasu mówimy o tym, że coś się po prostu wydarzyło, nie skupiając się na tym, jak długo to trwało. Mówiąc o wydarzeniach z przeszłości często używamy dokładnych określeń czasowych, np. wczoraj, cztery dni temu, w zeszły piątek. Czasami jednak czas zdarzenia można zrozumieć z kontekstu i wówczas go nie podajemy. Past Simple używamy również, kiedy mówimy o zwyczajach i nawykach, których obecnie nie mamy.

Budowa czasu Past Simple

Zdania twierdzące

Zdania twierdzące tworzymy w następujący sposób:

podmiot + II forma czasownika

II forma czasownika to:

1. W przypadku czasownika regularnego – dodanie końcówki -ed do I formy czasownika

   • Jeśli czasownik jest zakończony na –y poprzedzone spółgłoską, to –y przechodzi w –i, np. study – studied.

   • Jeśli czasownik jest jednosylabowy i zakończony na spółgłoskę (za wyjątkiem w i x), to podwajamy ostatnią spółgłoskę, np. stop – stopped.

   • Jeśli w czasowniku dwusylabowym akcentujemy drugą sylabę i składa się on ze spółgłoski + samogłoski + spółgłoski, to podwajamy ostatnią spółgłoskę, np. prefer – preferred.

2. W przypadku czasownika nieregularnego – tzw. Past Form, np. did, left, had.

Przykłady

I watched a basketball match on TV yesterday. – Oglądałam wczoraj w telewizji mecz koszykówki.

They answered your questions last lesson. – Oni odpowiedzieli na twoje pytanie na ostatniej lekcji.

I went shopping last Monday. – Byłam na zakupach w zeszły poniedziałek.

Pytania

W pytaniach pojawia się czasownik posiłkowy did. Pytania tworzymy w następujący sposób:

Did + podmiot + czasownik w formie podstawowej

Przykłady

Did you surf the Internet yesterday? – Czy surfowałeś wczoraj po Internecie?

Did she use her phone 5 minutes ago? – Czy ona używała telefonu 5 minut temu?

Did our teacher ask questions last lesson? – Czy nasz nauczyciel zadawał pytania na ostatniej lekcji?

Czasownik posiłkowy did nie jest używamy w pytaniach, które zawierają w sobie czasownik modalny lub ‘to be’. W czasie Past Simple każdy z czasowników ma osobną formę, np. can to w czasie przeszłym could. Jeśli chodzi o czasownik ‘to be’, to ten czasownik w pytaniach przyjmuje formę was lub were w zależności od osoby.

Przykłady

Was she born in 2000? – Czy ona urodziła się w 2000 roku?

Was the classroom empty? – Czy klasa była pusta?

Were you on holiday in May? – Czy byłeś na wakacjach w maju?

Przeczenia

Przeczenia w czasie Past Simple są tworzone za pomocą czasownika również za pomocą czasownika posiłkowego did.

Podmiot + did not (didn’t) + podstawowa forma czasownika

Przykłady

I didn’t go to school yesterday. – Nie poszłam wczoraj do szkoły.

It didn’t snow two weeks ago. – Śnieg nie padał dwa tygodnie temu.

We didn’t listen to music yesterday. – Nie słuchaliśmy wczoraj muzyki.

Tak jak w przypadku pytań, didn’t nie jest używane w przypadku czasowników modalnych lub czasownika ‘to be’. Oznacza to, że, np. Czasownik modalny can’t ma formę couldn’t, a formy czasownika ‘to be’ to wasn’t lub weren’t w zależności od osoby.

Przykłady

He wasn’t born in 1668. – On nie urodził się w 1668 roku.

She wasn’t Italian. – Ona nie była Włoszką.

You weren’t my neighbour. – Nie byłeś moim sąsiadem. / Nie byłaś moją sąsiadką.

Zastosowanie czasu

Czasu Past Simple używamy, gdy:

1. Mówimy o jednorazowym zdarzeniu

   • William Shakespeare died in 1616. – William Shakespeare umarł w 1616 roku.

   • We didn’t visit France last year. – Nie byliśmy we Francji w zeszłym roku.

   • Did you hear that? – Słyszałeś/aś to?

2. Opowiadamy o wydarzeniach, które miały miejsce jedno po drugim

   • He woke up, brushed his teeth, put on his clothes and ran out of the house. – obudził się, umył zęby, ubrał się i wybiegł z domu.

3. Mówimy o wydarzeniach, które rozpoczęły się i zakończyły się w przeszłości

   • I worked for a literary magazine from 2011 to 2016. – Pracowałem/am dla magazynu literackiego w latach 2011-2016.

4. Mówimy o nawykach i zwyczajach, które są nieaktualne (tutaj można stosować zamiennie konstrukcję used to)

   • My grandpa played the piano every day. or My grandpa used to play the piano every day. – Mój dziadek codziennie grał na pianinie.

Used to

Konstrukcja ‘used to’ jest używana, kiedy mówimy o dawnych zwyczajach i nawykach.

Zdania twierdzące

Zdania twierdzące tworzymy w następujący sposób:

Podmiot + used to + czasownik w formie podstawowej

Przykład

I used to work in a library. – Pracowałem/am w bibliotece.

Pytania

Pytania tworzymy w następujący sposób:

Did + podmiot + use to + czasownik w formie podstawowej

Przykład

Did he use to work as a policeman? – Czy on pracował jako policjant?

Przeczenie

Przeczenia tworzymy w następujący sposób:

Podmiot + didn’t + use to + czasownik w formie podstawowej

Przykład

We didn’t use to like fish. – Nie lubiliśmy ryb.

Przykłady określeń czasu

• Yesterday

• Last week

• Last winter

• In 1999

• Then – wtedy

• When – kiedy

• Ago – temu

W języku angielskim występuje kilka czasowników modalnych. Są wśród nich czasowniki wyrażające przymus – must oraz have to, a także czasowniki wyrażające zakaz – mustn’t. Po czasownikach modalnych stosuje się podstawową formę czasownika.

Must

Must to czasownik modalny, który oznacza “musieć”. Często używa się go, aby podkreślić wewnętrzny obowiązek wykonania danej czynności. Must stosuje się również w instrukcjach i przepisach. Warto podkreślić, że must nie ma formy przeszłej ani przyszłej, dlatego też w zdaniach w czasie przeszłym używamy formy had to, a w czasie przyszłym – will have to. Po obu tych formach – had to i will have to – stawia się czasownik w formie podstawowej. Jeśli chodzi o przeczenia w czasie teraźniejszym, to używane są formy – don’t have to lub doesn’t have to (w 3. osobie liczby pojedynczej). Natomiast w czasie przeszłym używa się formy – didn’t have to. Pytania tworzy się jak w czasie Past Simple oraz Past Simple.

Przykłady

All students must study at home. – Wszyscy uczniowie muszą się uczyć w domu.

I had to do my homework yesterday. – Musiałem/am zrobić wczoraj pracę domową.

I must tidy up my room. – Muszę posprzątać w pokoju.

Have to

Have to, podobnie jak must, oznacza “musieć”, jednakże wyraża obowiązek, który został nam narzucony. W czasie teraźniejszym w 3. osobie liczby pojedynczej używa się formy has to. Have to w czasie teraźniejszy przeczenia są tworzone w następujący sposób: don’t have to lub doesn’t have to (w 3. osobie liczy pojedynczej). Have to w czasie przeszłym przyjmuje formę had to w zdaniach twierdzących we wszystkich osobach oraz formę didn’t have to w zdaniach przeczących we wszystkich osobach. Jeśli chodzi o czas przyszły, to używana jest forma will have to. Pytania tworzy się jak w Present Simple lub Past Simple.

Przykłady

I have to buy some milk today. – Muszę dziś kupić mleko.

I had to work a lot last week. – Musiałem/am dużo pracować w zeszłym tygodniu.

I will have to leave earlier to catch the bus. – Będę musiał/a wyjść wcześniej, żeby złapać autobus.

You don’t have to bring food with you. – Nie musisz przynosić ze sobą jedzenia.

She doesn’t have to dance with him. – Ona nie musi z nim tańczyć.

They didn’t have to go shopping in the afternoon. – Oni nie musieli robić zakupów po południu.

Mustn’t (must not)

Mustn’t (must not) oznacza “nie wolno”. Odnosi się tylko i wyłącznie do zakazów.

Przykłady

You mustn’t drink alcohol at school. – Nie wolno pić alkoholu w szkole!

You mustn’t smoke in a restaurant. – Nie wolno palić w restauracji!

Tryby warunkowe (zdania warunkowe, okresy warunkowe), czyli Conditionals, to dość popularna struktura gramatyczna w języku angielskim. Używa się ich w celu podkreślenia warunkowości danej sytuacji. W języku angielskim wyróżnia się tryby warunkowe typu 0, 1, 2, 3 oraz mieszane tryby warunkowe. Dziś bliżej przyjrzymy się pierwszemu trybowi warunkowemu, czyli First Conditional.

First Conditional

First Conditional jest używany, gdy mówimy o sytuacji, która prawdopodobnie wydarzy się w przyszłości. Należy podkreślić, że istniejące prawdopodobieństwo jest dość duże, choć nie stuprocentowe.

Budowa

First Conditional opiera się na następującym schemacie:

If + Present Simple, + will

Will + if + Present Simple

If I have time, I will tell you a story after the lesson. — Jeśli będę mieć czas, opowiem ci historię po lekcji.

I will tell you a story after the lesson if I have time. — Opowiem ci historię po lekcji, jeśli będę mieć czas.

Należy zwrócić uwagę na kilka rzeczy przy pierwszym trybie warunkowym:

1. Jeśli zdanie zaczyna się od if, to pomiędzy zdaniami stawiamy przecinek “,”.
2. Po if nie występuje will! Najczęściej używa się czasu Present Simple.
3. Zdania w pierwszym trybie warunkowym tłumaczy się w języku polskim na czas przyszły.

Przykłady

1. If I have a paintbrush, we will paint our room. — Jeśli będę mieć farbę, to pomalujemy nasz pokój.
2. I will cook soup if you buy some meat and vegetables. — Ugotuję zupę, jeśli kupisz trochę mięsa i warzyw.
3. I won’t go for a walk if it’s rainy tomorrow. — Nie pójdę na spacer, jeśli będzie jutro padać.
4. If I don’t have time after the lesson, I won’t tell you a story. — Jeśli nie będę mieć czasu po lekcji, to nie opowiem ci historii.

O Conditional

zerowego trybu warunkowego używamy, gdy mówimy o:

• generalny prawdach,
• prawach natury,
• stałych, niezmiennych rzeczach.

IF → PRESENT SIMPLE → PRESENT SIMPLE

If you don’t water plants, they die.

If you mix read and yellow, you get orange.

If she has a headache, she takes an aspirin.

1st CONDITIONAL

pierwszego trybu warunkowego używamy:

•  gdy chcemy powiedzieć, że coś będzie możliwe do spełnienia w przyszłości,
• gdy chcemy powiedzieć, że coś się wydarzy, gdy zostanie spełniony warunek.
•  tutaj IF tłumaczymy jako JEŚLI (bo jeśli spełnimy jakiś warunek, to coś się wydarzy)
• możemy też użyć słówka unless, które jest samo w sobie przeczeniem, więc po nim nie możemy użyć kolejnego przeczenia.
  UNLESS = IF NOT (jeśli nie/ chyba, że)

IF → PRESENT SIMPLE → WILL + czasownik w bezokoliczniku

If you study hard, you will pass an exam.

If he wakes up early, she will not be late for work.

We will go for a walk if we have time.

Unless you study, you won’t pass an exam. = If you don’t study, you won’t pass an exam.

We will go out unless it rains.

2nd CONDITIONAL

drugiego trybu warunkowego używamy:

• gdy mówimy o sytuacjach hipotetycznych (imaginary situations), które są nierealne do spełnienia,
• gdy marzymy o czymś czego nie mamy i pewnie nie będziemy nigdy mieć bądź nie będziemy w stanie czegoś zrobić,
• gdy dajemy komuś porady (If I were you- gdybym był tobą/ na twoim miejscu)
• tutaj IF tłumaczym jako GDYBY/ GDYBYM

IF → PAST SIMPLE → WOULD + czasownik w bezokoliczniku

If I had money, I would buy a new house. (but I don’t have money)

If she knew English, she wouldn’t have to take an English course now. (She can’t speak English)

If I were you, I wouldn’t eat that much sugar. (I’m giving you my advice)

3rd CONDITIONAL

Trzeciego trybu warunkowego używamy, gdy:

• mówimy o sytuacji z przeszłości, która mogłaby potoczyć się inaczej gdyby został spełniony jakiś warunek.
• możemy tu użyć sformułowania „mądry polak po szkodzie”, ponieważ jest już za późno żeby coś zmienić

IF → PAST PERFECT (HAD +3f/ed) → WOULD HAVE + ed/ 3f czasownika

If I had studied harder, I would have passed the exam.

If I had taken the GPS, we wouldn’t have got lost.

If I had left home earlier, I would have been at work on time.

MIXED CONDITIONAL (3rd +2nd)

Mixed Conditional używamy, gdy chcemy powiedzieć, że jakaś sytuacja a z przeszłości ma wpływ na to, co się dzieje z nami teraz.

*wszystkie decyzje, które zostały podjęte w przeszłości, mają swój skutek w teraźniejszości.

Tutaj bierzemy pierwszą część trzeciego trybu warunkowego i mieszamy ją z drugą częścią drugiego trybu warunkowego.

IF → 3rd CONDITIONAL→ 2nd CONDITIONAL

(IF → PAST PERFECT → WOULD + czasownik w bezokoliczniku)

I am a seller but If I had studied medicine, I would be a doctor now.

If I had gone to bed early yesterday, I wouldn’t be tired today.

If I hadn’t texted you about the meeting, you wouldn’t be here today.

!HINT! PO IF nie możemy wstawić WILL/WOULD

IF → WILL/WOULD

Ex.1 Wstaw czasowniki w odpowiedniej formie.

1. What would you do, if you __________ (win) a million dollars?
2. Peter will be at the party tonight. If I see him, I _____________ (say) hello to him.
3. If I was offered the job, I think I _________________ (take) it.
4. dShe would be sad, If she _____________ (lose) her job.
5. If I ____________________ (go to sleep) early yesterday, I wouldn’t be tired now.
6. We wouldn’t have got lost if we _________________________ (take) a map.

Ex.2 Zareaguj na sytuacje używają pierwszego bądź drugiego trybu warunkowego.

1. According to the weather forecast there is a possibility of rain tomorrow.
   If it ____________ (rain) tomorrow, I ______________ (need) to take an umbrella with me.
2. My mother works 12 hours a day.
   If she __________________ (not/work) 12 hours a day, she _____________ (not/be) so tired.
3. My sister has a driving exam tomorrow.
   If my sister _________________ (pass) the exam, we _____________ (have) a party.
4. Mary’s boss is always shouting at her.
   If Mary’s boss _________________(not/ shout) at her, she _______________ (not/be) stressed all the time.
5. I don’t have a car and I am always late to work.
   If I _______________ (have) a car, I __________________ (come) to work on time.

Ex.3 Przetłumacz zdania na język angielski używając odpowiedniego trybu warunkowego.

1.  Gdybyś był profesjonalnym piłkarzem, dla jakiej drużyny byś grał?
2.  Jeżeli ona nie będzie się teraz uczyć, to później nie będzie miała czasu.
3.  Gdyby Susan wzięła mapę, to by się nie zgubiła.
4.  Co byś mi dał, gdyby jutro były moje urodziny?
5.  Gdyby Kate uczyła się więcej, to by teraz była bogata.
6.  Jeśli oni się nie pospieszą, to odjedzie im autobus.
7.  Zjemy obiad w ogrodzie, chyba że będzie padać. (unless)

W języku angielskim występują czasowniki modalne. Do tej grupy zaliczają się następujące czasowniki: can, must, have to, mustn’t, should, could. Dziś dowiemy się więcej o czasownikach modalnych should i could.

Should

Should to czasownik modalny, który oznacza ‘powinien, powinna, powinno, powinni’.

Zdania twierdzące

Zdania twierdzące z should wyglądają w następujący sposób:

Osoba + should + I forma czasownika

Przykłady

I should be here twice a week.

People should be polite.

She should go to the supermarket.

Przeczenia

Przeczenia z should wyglądają w następujący sposób:

Osoba + should not/shouldn’t + I forma czasownika

Shouldn’t to skrócona wersja should not.

Przykłady

He shouldn’t go to France.

I shouldn’t be here.

They should go.

Pytania

Pytania z should wyglądają w następujący sposób:

Should + osoba + I forma czasownika

Przykłady

Should we go to the supermarket right now?

Should people be polite?

Should she go to Germany?

Could

Could to forma przeszła czasownika can. Could można tłumaczyć na dwa sposoby – mogłem/am, potrafiłem/am albo mógłbym/mogłabym, potrafiłbym/potrafiłabym.

Zdania twierdzące

Zdania twierdzące z could wyglądają w następujący sposób:

Osoba + could + I forma czasownika

Przykłady

I could speak my language when I was 6 years old.

I could swim fast when I was 8 years old.

I could speak English well when I was 9 years old.

Przeczenia

Przeczenia z could wyglądają w następujący sposób:

Osoba + could not/ couldn’t + I forma czasownika

Couldn’t to skrócona forma could not.

Przykłady

I couldn’t paint well when I was a teenager.

I couldn’t speak German well after a course that lasts only two months.

I couldn’t write a long article about my nation for a newspaper.

Pytania

Pytania z could wyglądają w następujący sposób:

Could + osoba + I forma czasownika

Przykłady

Could you speak French when you were 4 years old?

Could you write a long article about your nation for a newspaper?

Could you buy me some milk?

Present Perfect to czas w języku angielskim, który zaliczany jest do czasów teraźniejszych. Jednakże ten czas nie ma swojego polskiego odpowiednika i dlatego – w zależności od kontekstu – tłumaczony jest jako czas przeszły lub teraźniejszy.

Budowa czasu Present Perfect

Szczególną cechą czasu Present Perfect jest występowania operatora have lub has. Forma has występuje tylko i wyłącznie w 3. osobie liczby pojedynczej,

Twierdzenia

Podmiot + have/has + III forma czasownika

Przykłady

Her father has cleaned that flat.

We have walked today.

Przeczenia

Podmiot + have not (haven’t)/has not (hasn’t) + III forma czasownika

Uwaga! Forma haven’t to skrócona forma have not, a forma hasn’t to skrócona forma has not.

Przykłady

I haven’t bought a new phone.

She has worked a lot this month.

Pytania

Have/has + podmiot + III forma czasownika

Przykłady

Have you painted walls in your room?

Who has helped her?

III forma czasownika – Past Participle

III forma czasownika, czyli Past Participle, to forma zakończona na –ed lub inna forma w przypadku czasownika nieregularnego.

Zastosowanie

Czasu Present Perfect używa się, kiedy:

• Coś zdarzyło się w przeszłości i skutki są widoczne w teraźniejszości
• Czas wykonania (lub nie) danej czynności nie jest istotny
• Jakaś czynność rozpoczęła się w przeszłości i trwa do teraz

Słówka charakterystyczne

• For – od (np. for 3 months)
• Since – od (konkretna darta, np. 14 February, 2019, 1765)
• Already – już
• Always – zawsze
• Just – właśnie
• Yet – już/jeszcze
  • Uwaga! Yet ma znaczenie “już” w pytaniach, a znaczenie “jeszcze” – w przeczeniach.
• Ever – kiedykolwiek
• Never – nigdy
• Lately – ostatnio
• Recently – ostatnio

Konstrukcja ‘be going to’ jest jedną z kilku konstrukcji w języku angielskim, która wyraża przyszłość. Native speakerzy bardzo często skracają formę ‘going to’ do ‘gonna’.

Zastosowanie

Konstrukcja ‘be going to’ jest stosowana w dwóch przypadkach:

1. Kiedy mówimy o przyszłych planach i intencjach (polskie „zamierzać”);
2. Kiedy przewidujemy jakieś przyszłe wydarzenia, ale są one oparte na jakimś dowodzie, a nie są to nasze przeczucia.

Budowa

Konstrukcja ‘be going to’ jest bardzo prosta; opiera się na czasowniku ‘to be’, który należy odmienić odpowiednio do podmiotu zdania (w zależności od potrzeby w czasie teraźniejszym lub przeszłym). Następnie występuje forma ‘going to’ i czasownik w formie podstawowej.

Twierdzenia

Twierdzenie buduje się w następujący sposób:

Podmiot + ‘to be’ + going to + czasownik w formie podstawowej

Przykłady

She is going to buy a new dress.

They are going to win the competition.

Pytania

Pytania z ‘be going to’ tworzy się na zasadzie inwersji.

‘to be’ + podmiot + going to + czasownik w formie podstawowej

Przykłady

What are you going to do now?

Is she going to answer a question again this lesson?

Przeczenia

Przeczenia buduje się poprzez dodanie ‘not’ do odmienionego czasownika ‘to be’.

Podmiot + ‘to be not’ + going to + czasownik w formie podstawowej

Przykłady

I’m not going to play computer games tonight.

We aren’t going to be here until 9 o’clock.

Would like jest konstrukcją w języku angielskim, która jest tłumaczona na język polski, między innymi jako „chciałbym” albo „chciałabym”. Ta konstrukcja jest dość popularna w języku angielskim, dlatego też można ją często usłyszeć w codziennych sytuacjach. Istnieją dwa warianty ułożenia wypowiedzi z would like – z czasownikiem lub z rzeczownikiem.

Would like to do something

Pierwszy wariant to would like to do something. Zawiera on w sobie czasownik, który jest poprzedzony przez to.

Przykłady

I would like to go to the cinema.

They would like to be in Sweden right now.

Kate would like to sing a song in a talent show.

Would like something

Drugi wariant to would like something. W tym wariancie po konstrukcji would like występuje rzeczownik.

Przykłady

She would like a cup of tea.

He would like an omelette for breakfast.

I would like a sandwich.

Odpowiedzi na pytania

• Would you like some coffee?
• Yes, please. / No, thank you.

Formy skrócone

I would jest często skracane w mowie do I’d, a would not – do wouldn’t.

W języku angielskim, podobnie jak w wielu innych językach, występują procesy słowotwórcze. Słowotwórstwo (word formation) to innymi słowy utworzenie nowego słowa od słowa podstawowego.

Po krótce o angielskim słowotwórstwie

Istnieje kilka sposobów, aby utworzyć nowe słowa w języku angielskim. Są to przedrostki (prefix), przyrostki (suffix), konwersja wyrazów (word conversion) i tworzenie złożonych wyrazów (compound words). Przedrostki dodawane są przed wyrazem, podczas gdy przyrostki dodawane są na końcu wyrazu. Jeśli chodzi o konwersję wyrazu, jest to zmiana jednej części mowy na drugą, np. rzeczownik staje się czasownikiem. W języku angielskim występują również wyrazy złożone, które są kombinacją dwóch lub więcej wyrazów. Celem tego procesu słowotwórczego jest stworzenie nowego słowa o nowym znaczeniu.

-or, -er

-or i -er (Book 2 Unit 28) to przyrostki, zatem dodaje się na końcu wyrazu. W języku angielskim są czasami używane w celu stworzenia rzeczownika, który wskazuje na to, że coś (lub ktoś) wykonuje daną czynność.

Przykłady

Oto kilka przykładów, które ilustrują użycie tych dwóch przyrostków.

• calculator (kalkulator)
• opener (otwieracz)
• computer (komputer)
• driver (kierowca)
• painter (malarz)
• doctor (lekarz)

Jeśli po angielsku chcemy powiedzieć: „Proszę, podaj mi inny długopis”, to mówimy „Give me another pen, please.”, podczas gdy „Proszę, podaj mi inne długopisy.” to po angielsku „Give me other pens, please.” Ale skąd taka zmiana? Wszystko zaraz stanie się jasne, dlaczego raz należy użyć another, a innym razem – other (Book 2 Unit 27).

Znaczenie

Polskie tłumaczenie another to „inny, kolejny, jeszcze jeden”, a polskie tłumaczenie other – „inni, inne, kolejne”. Zatem już na podstawie znaczenia widać, że another będzie używane tylko z rzeczownikami w liczbie pojedynczej, a other – tylko z rzeczownikami w liczbie mnogiej.

Przykłady

Another place

Another city

Another country

Other places

Other people

Other countries

W języku angielski często zaczyna się zdanie od it lub there (Book 2 Unit 30). Jednakże istnieją pewne zasady, wedle którym stosuje się albo it, albo there.

It

It staje się podmiotem w języku angielskim, kiedy mówimy o:

• pogodzie,
• czasie,
• lub it jest po prostu zaimkiem.

Przykłady

It is raining today.

It’s five o’clock.

What colour is it?

There

Natomiast there odnosi się do ludzi lub rzeczy, a dokładniej do miejsca, w którym się znajdują.

Przykłady

There is only one swimming pool in that town.

There are not any customers in the restaurant.

There is a painting on the wall.

Exercise

Fill the gaps with it or there.

1. ……….. is not snowing at the moment.
2. ……….. is seven o’clock.
3. ………… is a narrow mountain road.
4. I will go for a walk if ……… is sunny.
5. Will …………… be a poster on the wall next week?
6. What time is ………..?
7. ………… is an accident on the road.
8. ………… is a popular café in my town.
9. ………… are a lot of people in the cinema.
10. ………… is raining right now.

W języku angielskim, podobnie jak w języku polskim, istnieje możliwość wyrażenia możliwości lub posiadania danej umiejętności. Najogólniej mówiąc, wyraża się to za pomocą czasownika modalnego can, ale jednak tylko w czasie teraźniejszym. Jak to wygląda w pozostałych angielskich czasach? (Book 2 Unit 31)

Can

Jak już zostało wspomniane, can używa się w odniesieniu do obecnych wydarzeń. Po can stosuje się podstawową formę czasownika. Warto zwrócić uwagę na to, że w 3. osobie liczby pojedynczej w czasie teraźniejszym nie dodaje się -s.

Przykłady

They can swim.

My sister can sing a lot of songs.

Could

Could to forma przeszła czasownika can. Zatem używa się jej do mówienia o przeszłości. Po could stosuje się podstawową formę czasownika.

Przykłady

I could ride a bike when I was 5 years old.

I could speak English when I was a child.

Be able to

Be able to konstrukcja bardzo zbliżona do can. Jednakże wygląda ona trochę inaczej:

Be + able to + I forma czasownika

W tym przypadku to be odmienia się co do osoby i czasu. Używa się jej, aby wyrazić, że jest się w stanie wykonać daną czynność.

Przykłady

Will you be able to go home tomorrow?

She has been able to buy a car.

Czasu Future Simple używamy:

→  gdy, mówimy o spontanicznych decyzjach, podjętych w chwili mówienia;

The fridge is empty. I will buy some food.

I am hungry. I will order a pizza.

It looks heavy. I’ll help you.

→ gdy, mówimy o planach na przyszłość bądź o naszych marzeniach;

I will go to America one day.

We will clean the house later.

I will win this competition.

→ gdy, chcemy coś komuś zaoferować;

I will make you some tea.

I will do the shopping for you.

I will lend you the money.

→ gdy, mówimy o swoich przypuszczeniach albo gdy przewidujemy przyszłość. W tym przypadku czasu Future Simple możemy użyć po takich wyrazach jak: think, believe, hope, sure, suppose, expect;

I think it will rain tomorrow.

I believe she told me the truth.

I hope I will speak English well.

I’m sure she will come tomorrow.

I suppose he will stop talking eventually.

→ gdy, chcemy złożyć komuś obietnicę;

I promise I will give you your money back.

I promise I will study for the next exam.

I won’t tell anyone.

** Czasu Future Present możemy również użyć, gdy chcemy kogoś uprzejmie o coś poprosić. **

Will you help me with the boxes?

Will you pick me up from the airport?

Will you open the window?

** Gdy chcemy komuś coś zasugerować lub gdy chcemy komuś coś zaproponować, wówczas możemy użyć słówka shall.

Zazwyczaj shall w propozycjach bądź sugestiach używamy w pierwszej osobie liczby pojedynczej bądź mnogiej. **

Shall I open a window? (I offer to do it)

Shall I make you some tea? (I offer do do it)

Shall we go the the cinema? (I suggest we do something together)

Shall we eat something? (I suggest we do something together)

Jeśli chcemy wydać komuś rozkaz, zakazać czegoś, poprosić o coś bądź dać komuś poradę, to możemy wtedy użyć jednego z czasowników modalnych.

* Czasownik modalny nie zmienia swojej formy niezależnie od osoby czy liczby.

* Czasownik modalny możemy połączyć z innym czasownikiem w bezokoliczniku (*wyjątkiem jest have to, który zmienia się na has to w 3 osobie liczby pojedynczej)

* Czasownik modalny może również być użyty samodzielnie jako odpowiedź do pytania.

1) gdy, chcemy poprosić o zgodę, to używamy:

→ can

→ could

→ may

2) gdy, chcemy poprosić kogoś, żeby coś dla nas zrobił, to używamy:

→ can

→ could

3) gdy, chcemy dać komuś poradę bądź coś zasugerować, to używamy:

→ should

→ ought to

4) gdy, chcemy zakazać czegoś, to używamy:

→ must not

5) gdy, chcemy wyrazić, że coś jest możliwe do spełnienia, to używamy:

→ may

→ might

→ could

6) gdy chcemy wyrazić konieczność zrobienia czegoś bądź przymus, to używamy:

→ must

→ have to

7) gdy, chcemy wyrazić obietnicę bądź gdy mówimy o naszych zamiarach, to używamy:

→ will

→ shall

8) gdy, chcemy komuś życzyć czegoś dobrego, to możemy użyć:

→ may

Przykłady:

1^* Can I use your phone?

1^* May I open the window?

2^* Can you speak louder?

2^* Could you do something for me?

3^* You should go to the doctor.

3^* She ought to study more if she wants to pass the exam.

4^* You mustn’t park here!

4^* You mustn’t drink alcohol!

5^* She may come tonight.

5^* I might help.

5^* I could come by later if you want.

6^* I must write this essay.

6^* I have to clean my house.

6^* She has to clean her house.

7^* I promise I will learn English.

7^* I shall start work at 8 a.m. tomorrow.

7^* Shall we go to the cinema?

8^* May you have a happy life!

8^* May you have a nice day!

Ex1.Uzupełnij zdania odpowiednim czasownikiem modalnym.

a) _________ I help you?

b) You __________ clean your room!

c) You _______ not tell lies.

d) I studied a lot. I ____________ pass.

e) ________ go for a walk?

f) It is very cloudy. It __________ rain.

g) You _________ to wear a helmet when you ride a bike.

h) _______ you have a nice day!

i) I _______ probably come to your party.

j) You _______ to go and see a doctor.

k) Can you ride a bike? Yes, I _______.

Słówka “a few” i “few” używamy przed rzeczownikami policzalnymi.

Różnica w ich użyciu jest taka, że:

“a few” oznacza trochę/kilka- tu znaczenie ma wydźwięk pozytywny.

(I have a few pens in my bag. So I can give you one.-

Mam kilka długopisów w torbie, więc mogę się podzielić)

słówko “few”- ma wydźwięk negatywny. → Czyli mam czegoś kilka/ trochę ale jest to za mało.

(I have only few pens so I can’t give you any.-

Mam tylko kilka długopisów, więc nie mogę się podzielić)

Słówka “a little” i “little” używamy przed rzeczownikami niepoliczalnymi.

“a little” oznacza trochę i ma wydźwięk pozytywny.

(I have a little time so I can help you later. –

Mam trochę czasu, więc mogę ci pomóc.)

“little” oznacza trochę, ale ma wydźwięk negatywny. W tym przypadku oznacza to, że mamy czegoś trochę ale nie wystarczająco.

(I have little time so I can’t help you later.-

Mam mało czasu, więc nie mogę ci później pomóc.)

Examples:

→ I have a few good friends.

→ I have little money so I can’t buy this bag.

→ She has few cookies. She wants more.

→ We have a little time so we can go shopping together.

Ex.1 Wstaw w zdanie: a few, few, a little, little.

a) She has __________ flour and that’s why she has to go to the store.

b) Do you have ___________ time to spare?

c) There are only ___________ students in in the classroom. I don’t know what happened with the rest of the class.

d) It isn’t true that there are only _________ animals in the zoo.

e) I think that coffee with __________ bit of milk tastes better.

Ex.2 Przetłumacz zdania na język angielski używając a few, few, a little, little

a) Ja mam kilka książek w plecaku.
___________________________________________________________

b) Ona ma za mało pieniędzy, żeby kupić ten samochód.

___________________________________________________________

c) Czy lubisz herbatę z odrobiną cukru?

___________________________________________________________

1) Czasu Past Continuous używamy, gdy mówimy o długiej, nieprzerwanej czynności wykonywanej w określonym czasie w przeszłości.

→ Aby ułożyć zdanie w czasie Past Continuous potrzebujemy operatora was/were oraz czasownika z końcówką -ing

(*was → I,she,he,it)

(* were → you,we,they)

(+) OSOBA → WAS/WERE → czasownik + ING

(-) OSOBA → WASN’T/ WEREN’T → czasownik + ING

(?) WAS/WERE → OSOBA → czasownik + ING

Examples:

I was watching TV at 7 p.m.

Was she driving a car?

We were eating dinner together.

2) Czasu Past Continuous używamy również, gdy pokazujemy dwie (bądź więcej) długie czynności, które były wykonywane w tym samym momencie i żadna z nich nie kolidowała ze sobą i nie miała wpływu na tę drugą czynność.

Examples:

I was cooking dinner *while my husband was repairing a car.

She was sleeping while we were watching TV.

Were you reading a book while I was cleaning the house?

WHILE- podczas gdy

* słówka while używamy przed czasem Past Continuous

3) Czas Past Continuous możemy również połączyć z czasem Past Simple, gdy chcemy powiedzieć, że jakaś (krótka) czynność, wydarzyła się podczas (długiej) czynności.

* zazwyczaj, ta krótka czynność przerywa nam wykonywanie długiej czynności.*

Examples:

I was watching TV *when the electricity went out.

Were you driving a car when you saw an accident?

We were listening to music when you arrived.

Ex.1 Uzupełnij zdania w czasie Past Continuous.

a) The sun __________________ (shine) all morning yesterday.

b) I _________________ (eat) when you called me.

c) Tom ______________ (work) in the garden at 10 a.m.

d) I fell asleep while I _____________ (watch) the film.

e) What ________ you ________ (do) when I called you?

f) She _______________ (talk) on the phone for hours.

Ex.2 Uzupełnij zdania w czasie Past Continuous bądź Past Simple.

a) I __________ (see) an accident while I ___________ (drive) to work.

b) We _________ (stay) at home because it __________ (rain) yesterday.

c) I __________(fall) off the ladder while I _____________ (paint) the walls.

d) What _______ she ________ (do) when her grandmother __________ (call).

e) They ____________ (not/go) to the cinema yesterday because it ____________ (snow) the whole day.

f) She ______________ (cook) dinner while I _____________ (clean) the garden.

g) The fire ___________ out (break) while we ________________ (ply) football.

Ex.3 W każdym zdaniu jest jeden błąd. Znajdź go i popraw.

a) We were seeing the accident while we were going to work.

b) She went to the theatre to see the play yesterday but she wasn’t liking it.

c) What was you ding when I called you?

d) She was watching TV while the phone rang.

Ex.4 Wybierz poprawną odpowiedź

a) At this time yesterday I (read/ was reading) a book.

b) When we came home everybody (was sleeping/ were sleeping).

c) The children (played/ were playing) in the garden while their parents (eat/ were eating) dinner.

d) When the accident (happened/ was happening) I (slept/ was sleeping).

e) They (swim/ were swimming) in the sea when the shark (attacked/ was attacking) them.

→ Gdy chcemy powiedzieć, że coś jest robione ale nie chcemy używać osoby, to możemy takie zdanie napisać w stronie biernej. Takie zdanie zaczynamy od „objectu”, czyli rzeczy, która jest poddawana czynności, następnie musimy odmienić czasownik „to be” odpowiednio do czasu, w którym zdanie jest napisane, a na końcu podajemy czasownik w 3 formie, bądź jeśli jest regularny, to dodajemy końcówkę -ed.

OBJECT → TO BE → past participle

Present Simple → is/are

Present Continuous → is being/ are being

Past Simple → was/were

Past Continuous → was/were

Future Simple → will be

going to → going to be

Present Perfect → have/has been

Past Perfect → had been

*modals → modal + be

(can be, could be, must be, should be, shall be, would be, may be, might be)

TENSE	ACTIVE	PASSIVE
Present Simple	I make my bed.	My bed is made.
Present Continuous	I am making my bed.	My bed is being made.
Past Simple	They read the books.	The books were read.
Past Continuous	She was watching TV.	TV was being watched.
Future Simple	We will paint the walls.	The walls will be painted.
Going to	He is going to drive a car.	The car is going to be driven.
Present Perfect Simple	I have eaten breakfast.	Breakfast has been eaten.
Past Perfect Simple	I had made a cake.	A cake had been made.
can	I can repair the fridge.	The fridge can be repaired.
would	I would eat the cake.	The cake would be eaten.
must	You must close the door.	The door must be closed.

→ Czasami w zdaniu mogą być dwa “objecty”, więc takie zdanie możemy również zapisać na dwa sposoby.

Active: Adam gave Mary (1) flowers (2). – tutaj mamy dwa “objecty” i w wolnym tłumaczeniu możemy powiedzieć, że:

(1)Mary została obdarowana kwiatami przez Adama.
(2) Kwiaty zostały dane Mary od Adama.

(1) Mary was given flowers by Adam.

(2) Flowers were given to Mary by Adam.

→ jeśli chcemy powiedzieć, przez kogo dana czynność została wykonana, to na końcu zdania możemy użyć słówka “by” + osoba.

I was driven to the airport by my mother.

The room is being cleaned by my sister.

Ex.1 Utwórz zdania w stronie biernej w podanym czasie, zgodnie z przykładem.

ex. Breakfast/serve/ between 8-10a.m. (PRESENT SIMPLE)
→ Breakfast is served between 8-10 a.m.

a) English/ speak/ in this room. (PRESENT SIMPLE)

b) This house/ build/ in 1856. (PAST SIMPLE)

c) The car/ repair/ right now. (PRESENT CONTINUOUS)

d) The fence/ paint/ next week. ( FUTURE SIMPLE)

e) TV/ watch/ at 7p.m. last night. (PAST CONTINUOUS)

f) The thief/ find/ yet. (PRESENT PERFECT)

g) The boy/ should/ take/ to hospital. (MODAL)

h) Helmets/ must/ wear/ in the mine. (MODAL)

Ex.2 Przepisz zdania na stronę bierną.

a) They are building a new bridge at the moment. _________________________________

b) They haven’t tested the new car yet. __________________________________________

c) They saw him entering this building. __________________________________________

d) John gave Tina chocolates. _________________________________________________

e) You cannot trust bankers. ___________________________________________________

f) She will paint the room later. ________________________________________________

g) They were cooking dinner when I came home. __________________________________

Ex.3 Uzupełnij zdania czasownikami w stronie biernej.

a) The books __________________ (read) yesterday.

b) When _______ America _____________ (discover)?

c) The car _____________________ (repair) next week _____ mechanic.

d) The carpets ________________________ (clean) at the moment.

e) Dinner ____________________________ (not/serve) yet.

f) When __________ this church _______________ (build)?

g) Tom ___________________(give) some money ______ his boss.

i) Some money __________________ (give) _____ John ____ his boss.

Nie zawsze chcemy powtarzać całe zdanie, kiedy ktoś nas o coś pyta. Na szczęście w języku angielskim jest prosty i szybki sposób, aby tego uniknąć. W tym celu używamy słów so i not (Book 2 Unit 29).

Z innymi słowami

Najczęściej stosujemy je ze słowami: be afraid, hope, imagine, think. Wówczas słówka so i not występują po tych słowach, zastępując przy tym resztę zdania, której nie mamy zamiaru powtarzać.

Przykłady

A: Is this flat worth more than a million dollars?

B: I’m afraid so. / I hope so. / I imagine so. / I think so.

A: Have they seen that horrible film?

B: I’m afraid not. / I hope not. / I imagine not. / I don’t think so.

A: Do you think that she is coming home right now?

B: I don’t think so. / I think so. / I hope so.

A: Is he a doctor?

B: I think so. / I don’t think so.

Czasu Past Perfect używamy, gdy chcemy powiedzieć, że jakaś czynność zakończyła się przed inną
czynnością w przeszłości. Ten czas pozwala nam w dokładny sposób ustalić chronologię zdarzeń, a
żeby to zrobić najlepiej odnieść się do dwóch wydarzeń z przeszłości.
Aby ułożyć zdanie w czasie Past Perfect musimy użyć had dla wszystkich osób, a następnie
czasownika w trzeciej formie bądź z końcówką -ed, gdy czasownik jest regularny.
Zdania w czasie Past Perfect są zdaniami złożonymi i zazwyczaj łączy się je z czasem Past Simple.
W każdym przypadku powinniśmy zadać sobie pytanie, która czynność była pierwsza. Jak już to
zrobimy, to wtedy wiemy, że ta część zdania będzie napisana w czasie Past Perfect. Natomiast,
druga czynność (ta późniejsza) będzie w czasie Past Simple.

→ Budowa czasu Past Perfect:

OSOBA → HAD → czasownik 3f/ed
I had eaten breakfast before I went to work.
Had you cleaned your room before you went to the cinema?
I had worked for Philips before I started working for Amazon.
When I got to the airport I realised that I had left my passport at home.

Słowa i wyrażenia, z którymi używamy PAST PERFECT:
*before– Susan had brushed her teeth before she ate breakfast.
*after– I went to work after I had eaten breakfast.
by– I had cleaned the whole house by noon.
by the time– By the time we got to the airport, the plane had just left.
by the end– I had finished the task by the end of deadline.

* Zdania z before i after mogą przekazywać tą samą wiadomość ale konstrukcja zdania zmienia się
w zależności od użytego słowa.
I had done my homework before I went to the cinema.
I went to the cinema after I had done my homework.
(W obu przypadkach najpierw zrobiłem zadanie domowe a potem poszedłem do kina.)

Exercise 1. Wstaw czasowniki w odpowiednim czasie Past Simple lub Past Perfect.

a) The house _______________ (burn) down by the time the firemen _____________ (arrive).
b) They ____________(go out) after they ____________ (finish) their homework.
c) When I ________ (get) to the airport I realised that I ___________ (leave) my money at home.
d) When we _________ (come) back from holiday, we __________(find) out that someone
__________ (break) into our house.
e) I _________ (be) very happy when I saw that my husband ______________ (clean) the kitchen.
f) The car ________ (be) much cheaper than I ______________ (expect).
g) My aunt ____________ (work) in Germany before she ____________ (come) back to Poland.
h) I know that I ____________ (see) you somewhere before.
I) By the time the meeting __________ (finish) everybody ___________ (leave) the room.
Exercise 2. Przetłumacz zdania na język angielski używając czasu Past Perfect.
a) Poszedłem do pracy po tym jak zjadłem śniadanie. _____________________________________
b) Wakacje Johna były lepsze niż sobie tego wyobrażał. ___________________________________
c) Zanim policja złapała złodzieja, ten zdążył ukraść dużo pieniędzy. ________________________
________________________________________________________________________________
d) Nie powiedziałem nauczycielowi, że mama pomogła mi z zadaniem domowym. _____________
________________________________________________________________________________
e) Dni stały się zimniejsze po tym jak padał śnieg. _______________________________________
f) Zanim dotarłem do kina, film się już zaczął. __________________________________________

Reported Speech, czyli mowę zależną używamy, gdy chcemy przekazać czyjeś słowa bądź jakąś informację, bez cytowania jej wprost. Aby użyć tej konstrukcji, trzeba dobrze znać czasy w języku angielskim, bowiem przekazując czyjąś wypowiedź musimy „cofnąć się” o jeden czas w tył.

→ musimy pamiętać, że relacjonujemy czyjeś słowa w innym czasie niż usłyszana informacja. Zdania twierdzące w reported speech tworzymy przez użycie czasownika, tzw. reporting verb, który pozwoli nam przekazać informację.

* Reporting verbs: say, tell osoba → reporting verb → that →* osoba → czasownik cofnięty do tyłu + reszta zdania.

*	możemy użyć ten sam podmiot 2 razy
bądź możemy użyć dwa inne podmioty

Mary

said

that

she

didn’t like

Mary: “I don’t like pizza.” pizza.

! Gdy używamy czasownika tell, musimy pamiętać żeby powiedzieć komu coś zostało powiedziane.

Mary: “My brother didn’t go to school.”

told me

Mary that her brother hadn’t gone to school.

→ Zmiana zdań na reported speech w poszczególnych czasach:

	Reported Speech
Present Simple I write a book.	Past Simple She said that she wrote a book.
Present Continuous I am writing a book.	Past Continuous She said that she was writing a book.
going to I am going to write a book.	was/were going to She said that she was going to write a book.
Future simple (will) I will write a book.	Future in the past (would) She said that she would write a book.
Past Simple I wrote a book.	Past Perfect Simple She said that she had written a book.
Past Continuous I was writing a book.	Past Perfect Continuous She said that she had been writing a book.
Present Perfect I have written a book.	Past Perfect She said that she had written a book.

→ Jeśli jednak nie znamy czasów, można przekształcić zdania pamiętając o zamianie poszczególnych słówek:

am/is/are → was/were was/ were → had been have/ has → had will → would can → could shall → should

→ Zmieniamy również okoliczniki miejsca i czasu:

today→ that day tonight → that night yesterday → the day before/ the previous day tomorrow → the next day/ the following day a week/month/ year ago → a week/month/ year before now → then here → there this → that these → those

Exercise 1 . Przekształć zadania w reported speech .

1. She said, “ I am watching a movie.”

She said that ____________________________________________________

2. Tom said, “ Harry lost his job.”

Tom said that Harry _______________________________________________

3. She said, “ I will go shopping tomorrow.

She that _________________________________________________________

4. The doctor told me, “You have to stop smoking.”

________________________________________________________________

5. My brother said, “I eat a lot of vegetables.”

________________________________________________________________

6. He said, “I’m interested in history.”

________________________________________________________________

7. They said, “We’ve worked in this company for 10 years.”

________________________________________________________________

8. She said, “I won’t do that again.”

________________________________________________________________

→ Jeśli chcemy zadać pytanie w reported speech, to nadal musimy cofnąć się o czas. Tutaj powinniśmy pamiętać o zamianie reporting verb z say/tell na ask bądź “want to know”, dlatego że nie powiemy „on powiedział”, a „on zapytał”.

Kolejną rzeczą, o której musimy pamiętać, to to że musimy zostawić konstrukcje zdania twierdzącego, ponieważ przekształcamy pytanie w zwykłe zdanie.

Sarah, „Where are you from?”

Sarah asked where I was from.

Carol, “What have you done?”

Carol wanted to know what I had done.

Tom, “Where did you go yesterday?”

He asked where I had gone the day before.

→ W przypadku, gdy na pytanie możemy odpowiedzieć yes bądź no, musimy wstawić słówko if lub whether. W tej sytuacji brakuje nam słówek pytających “where/when/what/ why”, a pytamy „czy coś zostało zrobione”.

My sister, “Do you like horror movies?”

My sister asked if I liked horror movies.

Paul, “Does he speak Polish or French?”

Paul wanted to know whether he spoke Polish or French.

My mom, “Are you okay?”

My mom asked if I was okay.

ROZKAZY/ PROŚBY

→ Jeśli chcemy komuś coś rozkazać lub o coś poprosić, to musimy użyć czasownika w bezokoliczniku (the infinitive). W tej sytuacji nie cofamy się w czasie.

Tej konstrukcji możemy użyć po zastosowaniu niektórych reporting verbs: tell, advice, order, forbid, invite, ask.

! Gdy zdanie jest przeczące, to musimy wstawić not przed czasownik w bezokoliczniku.

Mom, “Come here!”

My mother ordered me to come there.

The teacher, “Don’t open the window!”

The teacher told me not to open the window.

Susan, “I would go to the doctor if I were you. “

Susan advised me to go to the doctor.

My friend, “Don’t worry, I’ll come tomorrow.”

He promised to come the next day.

SUGESTIE

→ Jeśli chcemy komuś zasugerować bądź powiedzieć, że coś powinien zrobić, możemy użyć konstrukcji “suggested that + should”, a po nim czasownika w bezokoliczniku. Tutaj również nie cofamy się w czasie.

“I think you should study harder.”

She suggested that I should study harder.

“You’d better eat less fast food.”

He suggested that I should eat less fast food.

“You had better give me the money back.”

She suggested that I should give her the money back.

Exercise 1. Przekształć zdania na reported speech.

a) “You had better hurry.”

She suggested that __________________________________ .

b) “Don’t open the window!”

She ordered _______________________________________ .

c) She asked me, “Are you coming on Monday?”

She ______________________________________________ .

d) “Don’t read my letters!”

My sister told me ___________________________________ .

e) She asked me, “Have you heard the news?”

She wanted to know _________________________________.

f) I told her, “You should visit a doctor.”

She ______________________________________________.

g) My dad asked, “Where have you been?”

My dad __________________________________________ .

Future Perfect (Book 5 Unit 2) jest określany mianem czasu przyszłego dokonanego. Jest on jednak rzadko używany w mowie codziennej, częściej używa się go w piśmie.

Zastosowanie

Czasu Future Perfect używa się, kiedy jest mowa o czymś, co zakończy się przed określonym momencie lub czasie w przyszłości.

Budowa

Budowa tego czasu wygląda następująco w zależności od typu zdania.

Twierdzenia

Budowa twierdzeń wygląda w następujący sposób:

Osoba + will have + III forma czasownika

Przykłady

I will have picked up my children from school by 3 a.m. – Odbiorę dzieci ze szkoły przed 15:00.

I will have finished my chemistry homework by the time you come home. – Skończę moją pracę domową z chemii zanim wrócisz do domu.

By lunchtime, I will have sent all the invitations. – Do lunchu wyślę wszystkie zaproszenia.

Pytania

Budowa pytań wygląda w następujący sposób:

Will + osoba + have + III forma czasownika

Przykłady

Will you have done your homework by bedtime? – Czy odrobisz swoją pracę domową przed snem?

Will they have cleaned up the house from the top to the bottom by the time we get home? – Czy oni posprzątają cały dom zanim wrócimy?

Will they have gone to New Zealand by the time we get there? – Czy oni dotrą do Nowej Zelandii przed nami?

Przeczenia

Budowa przeczeń wygląda w następujący sposób:

Osoba + won’t have + III forma czasownika

Przykłady

They won’t have finished painting their house by afternoon. – Oni nie skończą malowania domu do popołudnia.

I won’t have started cleaning the house by the time he gets back from work. – Nie zacznę sprzątać w domu zanim on nie wróci z pracy.

My friend won’t have gone to France by August. – Mój przyjaciel nie pojedzie do Francji do sierpnia.

Słówka i wyrażenia charakterystyczne

• By the time – zanim

• By – przed, do

• In – w

• Before – przed

Exercise 1

Fill in the gaps with correct forms.

1. You ………………………………………………………… (graduate) from university by June.

2. I suppose by now school …………………………………………. (close) for Christmas.

3. This book is really difficult to understand. I believe that I ……………………………………………. (not read) by next month.

4. Most people ……………………………………………. (forget) the fire by now.

5. …………………………………………………….. (you, discuss) this with your boss before you go to the conference?

6. The new department store …………………………………………… (open) by 2^nd June.

7. He ………………………………………… (have) an operation by March.

8. By the time you get back Harry ……………………………………………….. (leave).

9. By the time you finish getting ready we ……………………………………………. (miss) the bus!

10. I ………………………………. (work) 5 years by next year.

11. I hope I …………………………………………………….. (pick up) 1800 new English words by the end of this course.

W języku angielskim istnieje grupa wyrazów, po których może występować zarówno bare infitive oraz forma gerund z końcówką -ing, ale w zależności od wybranej formy (bare infinitive lub -ing) różnią się znaczeniem.

Czasowniki

Czasowniki takie jak: feel, smell, see, notice, watch lub hear mogą występować w następujących konfiguracjach:

1. Dopełnienie + bezokolicznik

   • I saw him go upstairs.

2. Dopełnienie + czasownik z końcówką -ing

   • I saw him going upstairs.

Różnica w znaczeniu

Używając formy, w której występuje dopełnienie z bezokolicznikiem, dajemy rozmówcy znać, że widzieliśmy całe zdarzenie bądź całą akcję. Natomiast używając formy, w której po dopełnieniu występuje czasownik z końcówką -ing, to mówimy, że widzieliśmy część danego zdarzenia. Można też użyć tej formy, aby powiedzieć, że dana czynność powtarzała się. Zatem zdanie: I saw him go upstairs. oznacza to, że byliśmy świadkiem całej sytuacji, natomiast zdanie: I saw him going upstairs. oznacza to, że widzieliśmy tylko część tej sytuacji.

Przykłady

• I saw them playing football from my window.

• I saw them play football from my window.

• I saw him smash the bottle.

• I was able to watch them building the new car park from my office window.

• I watched him climb through the window, and then I called the police.

• You can see the birds feeding their chicks in the nest.

• She noticed someone watching her from the window.

• He saw her skipping rope. (czynność powtarzająca się)

• I felt a bee bite me.

Which i what są używane w języku angielskim jako zaimki względne (Book 5 Unit 10).

What

What, który na język polski najczęściej tłumaczy się jako „co”, w języku angielskim używa się go jako zamiennik wyrażenia the thing that. To wyrażenie na polski można przetłumaczyć jako „rzecz, którą”.

Przykłady

What I like him the most is his positive attitude. ­– Co w nim najbardziej lubię, to jego pozytywne nastawienie.

What I can say about her is that she never believes in gossips. – Co mogę o niej powiedzieć to jest to, że nigdy nie wierzy w plotki.

What you said it was rude. ­­– To, co powiedziałeś, było niegrzeczne.

Which

Which to zaimek względny, który tłumaczy się jako „który” lub „co” w zależności od zdania, w którym występuje. Which o znaczeniu „co” pojawia się w zdaniach, które mają charakter komentarza. Dokładniej są to zdania względne niedefiniujące. Which w zdaniu komentującym zawsze musi stać pomiędzy dwoma pełnymi zdaniami. W tym przypadku STAWIAMY PRZECINEK przed which.

Przykłady

This performance was quite interesting, which surprised me. ­– To przedstawienie było całkiem interesujące, co mnie zaskoczyło.

I saw a mess on his desk, which was nothing new. – Widziałam bałagan na jego biurku, co nie było niczym nowym.

A large group of people want to join the chess club, which is good news. ­– Spora grupa ludzi chce dołączyć do klubu szachowego, co jest dobrą wiadomością.

Ćwiczenie 1

Wpisz what lub which w luki.

1. ………………………… she dislikes about cars is the high costs of repairs.

2. I saw Julie at the chess club last Thursday, ……………………………… surprised me because I thought she moved out of here.

3. No one wanted to join the competition, ……………………………… was a little bit surprising.

4. ………………………… he said about his last trip sounded horrible.

5. He came to me for help, ………………………………. was quite unexpected.

6. …………………………………… they told me made me angry.

7. Julie didn’t invite me to her birthday party, ………………………… was rather disappointing.

8. …………………………… I like the most about my friend is his sense of humour.

9. …………………………… I saw first in her flat was the mess on the floor.

10. I didn’t enjoy the dishes from that restaurant, …………………………… made me sick.

As if oraz as though to wyrażania tłumaczone na język polski jako „jakby” lub „jak gdyby”. Często używa się ich z czasem przeszłym. Niekiedy stosuje się po nich czas teraźniejszy. Nie można jednak stosować tych czasów zamiennie po tej konstrukcji, ponieważ niosą za sobą zupełnie różne znaczenie.

As if/as though

Tak jak zostało to wcześniej wspomniane, oba wyrażenia oznaczają „jakby” lub „jak gdyby”. Można je używać zamiennie. Stosuje się ją w celu „gdybania” o różnych sytuacjach – realnych bądź nie. Częściej słyszy się formę as if aniżeli as though.

As if/as though + czas przeszły

Po as if lub as though można zastosować czas przeszły, kiedy jakaś sytuacja jest nierealna, niemożliwa. Wątpimy w jej prawdziwość. Dana sytuacja jest wyimaginowana i nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Wówczas po as if lub as though stosuje się czas przeszły – Past Simple, a w przypadku zdań, które zaczynają się od czasu przeszłego – Past Perfect.

Przykłady

She speaks English as if/as though she came from Great Britain. – Mówi po angielsku jakby pochodziła z Wielkiej Brytanii.

Wyjaśnienie: Mówi jak Brytyjka, ale nią nie jest. Może pochodzić, na przykład: z Meksyku lub Szwecji.

They will take care of little John as if/as though he was their own child. – Oni zajmą się małym Johnem jak gdyby to było ich własne dziecko.

Wyjaśnienie: John nie jest ich dzieckiem.

He looked like as if/as though he hadn’t eaten for a few days. – Wyglądał jakby nie jadł od kilku dni.

Wyjaśnienie: Jadł, ale wygląda bardzo źle.

As if/as though + czas teraźniejszy

As if i as though można również używać, kiedy mówi się o sytuacjach bardzo prawdopodobnych, mogących mieć miejsce w rzeczywistości. Wówczas łączy się je z czasem teraźniejszym.

Przykłady

He looks as if/as though he knows the answer. – Wygląda jakby znał odpowiedź na to pytanie.

Wyjaśnienie: Najprawdopodobniej zna.

Some people act as if/as though they know everything about this place. – Niektórzy ludzie zachowują się jak gdyby wiedzieli wszystko o tym miejscu.

Wyjaśnienie: Najprawdopodobniej wiedzą wszystko.

The baby looks as if/as though it is going to cry in a moment. – Dziecko wygląda jakby się miało zaraz rozpłakać.

Wyjaśnienie: Pewnie zaraz się rozpłacze. Ma specyficzny wyraz twarzy lub łzy napływają mu do oczu.

W języku angielskim, podobnie jak w wielu innych językach, zachodzą procesy słowotwórcze. Dlatego też istnieje wiele sposobów na utworzenie nowych słów, nawet takich, które wcześniej nie istniały. Jedną z końcówek, która pomaga w tych procesach, jest -ment (Book 5 Unit 2).

-ment

-ment jest dość popularną końcówką występującą w języku angielskim. Używa się jej, aby z czasownika stworzyć rzeczownik. Oto kilka przykładów:

• Agree to angielskie słowo oznaczające „zgadzać się”. Po dodaniu sufiksu -ment powstaje słowo agreement oznaczające „zgodę, porozumienie”.

• Kolejnym przykładem może być słówko develop, czyli „rozwijać”, do którego również można dodać sufiks -ment. W połączeniu słowa develop z sufiksem -ment otrzymujemy słowo development, czyli „rozwój”.

• Z sufiksem -ment łączy się także angielskie pay, czyli polskie „płacić”. Wówczas powstaje słowo payment, czyli „płatność”.

• Również słowo punishment, czyli „kara”, powstało poprzez dodanie sufiksu -ment do wyrazu punish, czyli „karać”.

• Na tej samej zasadzie powstało słowo disappointment („rozczarowanie”).

• Retire jest tłumaczone na język polski jako „przejść na emeryturę”, a retirement to po prostu „emerytura”.

• Treatment, czyli „leczenie”, to połączenie treat, czyli „leczyć” z sufiksem -ment.

• Govern oznacza „rządzić”, a razem z końcówką -ment, czyli jako government oznacza „rząd”.