Dialekt (jap. 弁, czyt. ben) jest to regionalna odmiana języka, odznaczająca się swoistymi cechami fonetycznymi, leksykalnymi itp. Każdy posiada pewną liczbę wyrazów, nie znanych innym odmianom. Różnice leksykalnie mogą wynikać z odmiennych warunków przyrodniczych i kulturowych. Mogą być dialekty terytorialne, ale także i społeczne (wszelkiego rodzaju gwary zawodowe czy też slangi środowiskowe np. inne wśród...
JapońskiDialekt – czy wszyscy Japończycy się rozumieją?
31 stycznia 2022
Dialekt (jap. 弁, czyt. ben) jest to regionalna odmiana języka, odznaczająca się swoistymi cechami fonetycznymi, leksykalnymi itp. Każdy posiada pewną liczbę wyrazów, nie znanych innym odmianom. Różnice leksykalnie mogą wynikać z odmiennych warunków przyrodniczych i kulturowych. Mogą być dialekty terytorialne, ale także i społeczne (wszelkiego rodzaju gwary zawodowe czy też slangi środowiskowe np. inne wśród uczniów, a inne wśród pracowników na budowie. Język japoński dialektów posiada wiele, a różnią się one czasami dość znacznie od standardowego języka japońskiego. Oto niektóre z dialektów, podzielone według regionów:
–Tōhoku 東北( Tōhoku-ben 東北弁)
–Kinki 近畿 (Kansai-ben 関西弁, Kyōto-ben 京都弁, Oosaka-ben 大阪弁)
–Hokuriku 北陸 (Toyama-ben 富山弁, Kanazawa-ben 金沢弁, Fukui-ben 福井弁)
–Chūgoku 中国 (Hiroshima-ben 広島弁)
–Kantō 関東 (Kantō-ben 関東弁, Tōkyō-ben 東京弁, Nosaka-ben 野栄弁)
–Shikoku 四国 (Tosa-ben)
–Tōkai 東海 (Gifu-ben 岐阜弁, Nagoya-ben 名古屋弁, Mikawa-ben 三河弁, Murago 村語)
–Kyūshū 九州 (Kyūshū-ben 九州弁, Hakata-ben 博多弁, Chikura-ben 千倉弁, Kumamoto-ben 熊本弁, Kagoshima-ben 鹿児島弁)
–Okinawa 沖縄 (Okinawa-ben 沖縄弁)
W XIX wieku, dialekt rejonu Kantō w połączeniu z innymi dialektami utworzył ogólnonarodowy język, który stanowi trzon obecnej gramatyki japońskiej. Do oddzielnej grupy językowej należy natomiast Język Ainu (アイヌ語 ainu-go) – pradawnych mieszkańców wysp japońskich – białego ludu paleosyberyjskiego. Do naszych czasów większość z Ainów wyginęła lub zasymilowała się z Japończykami. Obecnie językiem ainów mówi około kilkunastu tysięcy ludzi na Hokkaidō, Sachalinie i Wyspach Kurylskich. Wiele nazw własnych z języka japońskiego ma pochodzenie ainuskie.
Oprócz dialektów, w języku japońskim występują również żargony (charakterystyczne dla nieoficjalnej strony życia społecznego), które używane są głównie przez środowiska przestępcze, zdominowane przez yakuza (japońską mafię). Dotyczą zarówno szarej strefy gospodarki jak i działalności kalibru kryminalnego. Modne są również wśród zbuntowanej młodzieży w Tōkyō.
Ucząc się języka japońskiego, najlepiej zacząć od najpopularniejszego dialektu tokijskiego, co pozwoli na swobodne porozumiewanie się z Japończykami. Na późniejszym etapie warto jednak poznać również inne dialekty, aby np. łatwiej zrozumieć oglądane
w oryginale anime 😉