JapońskiJesienne Święta w Japonii

Jesień w pełni, a więc przeczytajcie o japońskich świętach narodowych, które są obchodzone o tej porze roku.

Równonoc Jesienna (jap. 秋分の, czyt. Shūbun no hi) – święto podobne do Równonocy Wiosennej, mające taki sam charakter. Również wywodzi się z rolniczego charakteru społeczeństwa, w wyniku którego świętowana jest zmiana pór roku i czasu. Podobnie jak wiosną, ludność Japonii odwiedza rodzinę, przyjaciół i groby bliskich. Jest to czas zadumy i przemyśleń, podczas którego nie może zabraknąć tradycyjnej japońskiej kuchni, zwłaszcza słodkości.

Dzień Zdrowia i Sportu (jap. 体育の日, czyt. Taiiku no hi) – święto obchodzone dla uczczenia pierwszych azjatyckich igrzysk olimpijskich, które miały miejsce 10 października 1964 roku w Tōkyō. Dwa lata po tym wydarzeniu uchwalono Dzień Zdrowia i Sportu, a w roku 2000 został on przeniesiony na drugi poniedziałek października. W połowie miesiąca w wielu miejscach organizowane są festyny sportowe. Jest to dobra okazja do promowania zdrowego stylu życia. W szkołach odbywają się zawody sportowe, czyli undōkai (jap. 運動会). W tym wydarzeniu biorą udział nie tylko uczniowie, ale i nauczyciele oraz rodzice. Ta „mini olimpiada” polega na wspólnej zabawie w ruchu, bez niezdrowej rywalizacji. Na koniec dnia nie ma bowiem nagród indywidualnych, lecz wszyscy otrzymują przydatne upominki w postaci ściereczek do sprzątania czy worków na śmieci. Co ciekawe, dzieci bardzo cieszą się
z takich podarunków, co w Polsce nie koniecznie byłoby przyjęte z takim entuzjazmem.

Dzień Kultury (jap. 文化の日, czyt. Bunka no hi) – pierwotnie 3 listopada były obchodzone urodziny cesarza Mutsuhito, a po jego śmierci w roku 1912 nazwano ten dzień właśnie Dniem Kultury, natomiast w roku 1948 został on ustanowiony świętem narodowym. Tego dnia zapracowani Japończycy mają okazję, aby odwiedzić muzea, galerie sztuki oraz inne centra kultury. Oprócz tego także składają wizyty w świątyniach odziani w odświętne kimona. Z okazji Bunka no hi japoński rząd przyznaje Order Kultury, czyli bunka no kunshō (jap. 文化の勲章), najbardziej zasłużonym w dziedzinie kultury, literatury, sztuki i nauki. Tego dnia odbywają się liczne festyny oraz tradycyjne śluby japońskie. Niesamowitym wydarzeniem, godnym obejrzenia, jest organizowane tego dnia yabusame1 (jap. 流鏑馬), czyli konne łucznictwo. Przyciąga ono tłumy ludzi, w tym wielu obcokrajowców. Podczas yabusame zawodnicy ubrani są w tradycyjne stroje i jeżdżąc konno starają się trafić strzałą z łuku w tarcze.

Dzień Dziękczynienia za Pracę (jap. 勤労感謝の日, czyt. Kinrō kansha no hi) – po II wojnie światowej, a dokładniej w 1947 roku, po wejściu w życie powojennej konstytucji, święto to stało się symbolem praw człowieka i pracowników. Źródła uroczystości powinniśmy doszukiwać się w shintoistycznym festiwalu Niinamesai (jap. 新嘗祭) – czyli festiwalu plonów. Cesarz składał bogom w ofierze ryż z najwcześniejszych zbiorów jesiennych, po czym sam go spożywał. Wzmianki dotyczące Niinamesai pochodzą z VII wieku, a znajdują się w jednym z najstarszych źródeł pisanych Nihongi, według którego pierwszy festiwal odbył się w listopadzie 678 roku. Przypuszcza się jednak, że mogło to mieć miejsce jeszcze wcześniej, nawet 2000 lat temu. Obecnie 23 listopada składa się podziękowania wszystkim ludziom ciężko pracującym. Ponadto organizowane są rozmaite imprezy, podczas których zachęca się ludzi do rozważań nad prawami człowieka, pokojem, a także ochroną środowiska, która dla Japończyków ma ogromne znaczenie. Jeżeli nie będziemy dbać o naturę, przestanie być ona dla nas łaskawa i ześle kataklizmy, na przykład w postaci trzęsień ziemi czy tsunami. Co ciekawe, Kinrō kansha no hi obchodzone jest w całej Japonii, Niinamesai jest tylko prywatną uroczystością rodziny cesarskiej.

Autor: Sandra – Lektorka języka japońskiego w szkole Lingua Pro w Bydgoszczy