JapońskiLegenda o Ninigim i jego dzieciach Hoorim i Hoderim część 1

Każdy, kto choć w najmniejszym stopniu zetknął się z japońską mitologią, zapewne poznał postać bogini słońca Amaterasu (jap. 天照). Istnieje również duże prawdopodobieństwo, że jej wnuk Ninigi no Mikoto (jap. 瓊瓊杵尊), który to jest mitycznym protoplastą Japończyków i japońskiego rodu cesarskiego, także jest rozpoznawalny. W mitologii Kraju Wschodzącego Słońca bardzo ważną postacią jest prawnuk Ninigiego, czyli pierwszy cesarz Japonii – Jinmu (jap. 神武天皇 Jinmu tennō). Ale kto żył pomiędzy tymi pokoleniami?
W poniższym artykule chciałabym się skupić na dzieciach wnuka bogini słońca, gdzie jeden
z nich jest właśnie dziadkiem cesarza Jinmu.

Początków legendy należy doszukiwać się w momencie, kiedy Ninigi został zesłany na ziemię przez swoją babcię Amaterasu. Jego zadaniem było sprowadzenie porządku i rządzenie na ziemi. Początkowo zstąpić z niebios miał syn bogini słońca, lecz wolał on wysłać tam swojego potomka – Ninigiego. Przed zesłaniem otrzymał od swojej babci trzy boskie przedmioty:

Ośmioboczne Zwierciadło – Yata no kagami (jap. 八咫鏡), które symbolizuje mądrość i ma oznaczać stałą obecność Amaterasu u jego boku.

Miecz Trawosiecz – Kusunagi no tsurugi (jap. 草薙の剣), który jest symbolem odwagi i posiada magiczną moc działania w obronie rodu cesarskiego i narodu japońskiego.

Klejnoty – Yasakani no magatama (jap. 八坂瓊曲玉), które symbolizuje życzliwość oraz czynienie dobra, a zawarte w nich są doświadczenia przodków.

Obecnie w pałacu cesarskim w Tōkyō przechowywane są oryginalne klejnoty oraz kopie zwierciadła i miecza. Prawdziwe lustro znajduje się w chramie Naikū w Ise, zaś miecz
w świątyni Atsuta w mieście Nagoya. Kiedy zostaje wybierany nowy cesarz Japonii, następuje przekazanie boskich przedmiotów, jednakże nie są one pokazywane publicznie.

Wracając do Ninigiego, po zstąpieniu na ziemię, udał się na wyspę Kyūshū, a następnie wyruszył dalej na przylądek Kasasa, na którym to założył dwór. Według księgi Kojiki,
w tamtym czasie spotkał piękną księżniczkę Konohanasakuya (jap. 木花之開耶姫), córkę ducha gór. Zakochał się w niej i chciał wziąć za żonę. Ojciec księżniczki zgodził się, lecz postawił mu warunek. Musiał wziąć za żonę nie tylko piękną córkę, ale i drugą brzydszą. Ninigi raczej nie ucieszył się z tego faktu i brzydką siostrę odesłał z powrotem. Duch gór rozgniewał się i przepowiedział, że ich potomstwo będzie niczym kwiat, piękne ale nietrwałe. Gdyby jednak nie otrącił brzydkiej córki, ich potomstwo byłoby trwałe jak skały. Mit ten wyjaśnia powód śmiertelności cesarskiego rodu. Ninigi w każdym razie nie wystraszył się i zrobił, tak jak planował. Wkrótce po ślubie z piękną księżniczką, na świat miało przyjść ich potomstwo, jednakże mężczyzna nie był pewien co do wierności swojej żony i podejrzewał, że to nie będzie jego dziecko. Urażona Konohanasakuya zapowiedziała wówczas, że po narodzinach podpali chatę i jeśli przeżyje razem z niemowlęciem, to będzie znak, że Ninigi jest ojcem. W księdze Kojiki możemy przeczytać:

 

Dziewoja Wywołująca Przekwitanie Kwiatów na Drzewach

przyszła do Skrzącego się Jak Klejnot i rzekła:

„Jestem brzemienna i nadchodzi

czas wydania na świat płodu.

Potomka niebieskiego ducha, którym jesteś,

nie powinnam chyba rodzić skrycie.

Zatem powiadam ci to!” Tak rzekła.

Przemówił wtedy:

„Dziewczyno! Po jednej nocy jesteś brzemienna?

Chyba to nie jest moje dziecko!

Z pewnością to dziecko jakiegoś ziemskiego ducha!”

Tak jej powiedział.

Odrzekła na to:

„Jeśli płód, który noszę w swym żywocie,

jest dzieckiem ziemskiego ducha,

niech poród nie będzie szczęśliwy!

Jeśli to zaś dziecko niebieskiego ducha,

niech poród będzie szczęśliwy!”

Zaraz potem zbudowała dom obszerny bez drzwi,

weszła doń i zalepiła gliną przejście.

A gdy nadszedł czas połogu,

podpaliła dom i zaczęła rodzić.

I oto gdy ogień już gwałtownie płonął,

urodziła dziecię, któremu na imię dano

Orędownik Rozżarzania się Ognia.

Jest on przodkiem wielkorządców z Ata w okręgu Hayabito.

Dziecku, które się urodziło jako drugie z kolei,

dano na imię Orędownik Rozpasania się Ognia.

Dziecku urodzonemu jako następne

dano na imię Orędownik Załamywania się Ognia.

Inne jego imię to Niebiański Młodzian

Urzekający Cudownie Jak Ogień

Przymiotami Godnymi Syna Słońca.

Razem mieli troje dzieci.

 

Wtem na świata przyszli ich synowie, którzy na znak upamiętnienia tej sytuacji, otrzymali imiona kojarzące się z fazami rozpalania ognia: Hoderi no Mikoto – Orędownik rozżarzania się ognia (jap. 火照命), Hosureri no Mikoto (jap. 火酢芹命 ) – Orędownik rozpasania się (przybierania na sile) ognia oraz Hoori no Mikoto – Orędownik załamywania się ognia (jap. 火遠理命). Co ciekawe, mitologia japońska skupia się jedynie na braciach Hoorim i Hoderim, pomijając Hosuseriego. Jedynie możemy się dowiedzieć o jego narodzinach i na tym koniec.

W następnym artykule dalsza część legendy