JapońskiRównonoc wiosenna

Równonoc wiosenna (jap. 春分の日, czyt. Shunbun no hi), czyli święto Państwowe (od 1948 roku), które wywodzi się z tradycji rolniczej. Świętuje się zmianę pór roku, kiedy to dzień i noc są tej samej długości. Trzy dni przed i trzy dni po równonocy Japończycy odwiedzają świątynie i porządkują groby swoich bliskich, aby oddać im należyty szacunek. Ponadto przynoszą im dary w postaci jedzenia, najczęściej ryżu i herbaty oraz zapalają na grobach kadzidełka. W ten sposób pocieszają duchy przodków i proszą o łaskawe traktowanie i szczęście na kolejne miesiące. Równonoc wiosenna jest ważna również dla rolników, którzy tego dnia modlą się o urodzaj i dobry wzrost swoich plonów. W te dni zadumy mają miejsce spotkania w gronie rodziny i przyjaciół, a na stołach możemy znaleźć tradycyjne słodkości, takie jak ciastka z nadzieniem z czerwonej fasoli. To również czas porządków, nie tylko w postacie oczyszczania domów ze zbędnych rzeczy i pozbywania się kurzu. Jest to bowiem najlepsza pora na zmiany, np. znalezienie nowej pracy, ukończenie szkoły, czy oddanie się hobby.

W tym czasie Japończycy organizują również siedmiodniowy festiwal o nazwie Haru no higan (jap. 春の彼岸), a wszystko kręci się w okól przyrody, podziwiania jej i doceniania. Co ciekawe, nazwa higan oznacza dosłownie „drugi brzeg”, co odnosi się do rzeki Sanzu, uważanej za granicę między dwoma światami. Wierzy się, że kiedy dzień i noc są najbardziej do siebie zbliżone długością, na Ziemię schodzi Budda, który prowadzi duszę na drugą stronę. Rzeka ta znajduje się w prefekturze Aomori na wyspie Honshū. Pewna legenda głosi, iż wody Sanzu zamieszkują demony. Kiedy człowiek umiera przeprawia się przez rzekę, a sposoby są na to trzy. Można przejść mostem, brzegiem rzeki lub przez jej głębiny. To, w jaki sposób dusza przeprawi się na drugą stronę, zależy od ciężkości popełnionych przez człowieka grzechów. Im grzechy były większe, tym głębiej dusza będzie musiała się udać, a wówczas mogą ją dopaść wyżej wspomniane demony. Morał z tego taki, aby żyć zgodnie z prawem, a życie swoje uczynić szczerym i uczciwym. Wówczas po śmierci dusza przejdzie bezpiecznie przez most