...
 

NiemieckiNiemieckie legendy – Lorelei

29 września 2021

Hen, hen daleko, między Szwajcarią a Morzem Północnym, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat (Rheinland-Pfalz) wznosi się stroma skała o nazwie Lorelei. Góra jest usytuowana w najwęższym miejscu rzeki Ren. Ma wysokość około 120 metrów ponad poziomem wody. Słowo Lorelei wywodzi się z dwóch języków: staro-germańskiego oraz celtyckiego. Łącząc „lureln” – „szemrzący” ze słowem „ley” – „skała”,...

Hen, hen daleko, między Szwajcarią a Morzem Północnym, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat (Rheinland-Pfalz) wznosi się stroma skała o nazwie Lorelei. Góra jest usytuowana w najwęższym miejscu rzeki Ren. Ma wysokość około 120 metrów ponad poziomem wody. Słowo Lorelei wywodzi się z dwóch języków: staro-germańskiego oraz celtyckiego. Łącząc „lureln” – „szemrzący” ze słowem „ley” – „skała”, powstała nazwa „szemrząca skała”.

Wielu poetów i pisarzy, ale i kompozytorów stworzyło utwory, inspirując się opowieścią o Lorelei. Według jednej z miejscowych legend u zbocza zakopano skarb Nibelungów. Inna, bardziej znana opowieść głosi, że Lorelei była piękną młodą dziewczyną, która w akcie rozpaczy rzuciła się w odmęty Renu. Powodem tego desperackiego czynu była zdrada, której dopuścił się jej ukochany. Po skoku dziewczyna zamieniła się w nimfę wodną. Lorelei uwodziła żeglujących po Renie mężczyzn swoim śpiewem, tak jak mitologiczne syreny. Otumanieni żeglarze zapominali o sterowaniu statkiem. Ich łodzie rozbijały się o skały, a oni ginęli we rwącej rzece.

Taki obraz Lorelei ukształtował jeden z najsłynniejszych niemieckich poetów i pisarzy – Heinrich Heine. Autor pisał o niej tak (autorem polskiej wersji jest Aleksander Kraushar):

 

Ich weiß nicht was soll es bedeuten,

Dass ich so traurig bin;

Ein Märchen aus alten Zeiten,

Das kommt mir nicht aus dem Sinn.

 

Die Luft ist kühl und es dunkelt,

Und ruhig fließt der Rhein;

Der Gipfel des Berges funkelt

Im Abendsonnenschein.

 

Die schönste Jungfrau sitzet

Dort oben wunderbar;

Ihr goldnes Geschmeide blitzet,

Sie kämmt ihr goldenes Haar.

 

Sie kämmt es mit goldenem Kamme

Und singt ein Lied dabei;

Das hat eine wundersame,

Gewaltige Melodei.

 

Den Schiffer im kleinen Schiffe

Ergreift es mit wildem Weh;

Er schaut nicht die Felsenriffe,

Er schaut nur hinauf in die Höh.

 

Ich glaube, die Wellen verschlingen

Am Ende Schiffer und Kahn;

Und das hat mit ihrem Singen

Die Lore-Ley getan.

Nie wiem, dlaczego tak smutno mi,

Czemu tak serce mi porze?

Czarowna pieśń zamierzchłych dni

W mej duszy zniknąć nie może.

 

I szumi wiatr, zapada mrok

I cicho Renu mkną fale,

I widać gór urwistych szczyt

Odbity w rzeki krysztale.

 

Królowa róż z gwiaździstych niw

Siedzi na górze uroczej,

Złoty jej strój z oddali lśni,

Lśni złoty zwój jej warkoczy.

 

Grzebieniem z gwiazd czesze swój włos

I tęskną piosnkę zawodzi.

I dziwną moc ma pieśni dźwięk,

Jak dźwięk, co z niebios pochodzi.

 

Rybaka pierś tej pieśni ton

Dziwną tęsknotą przejmuje,

Nie baczy już na szczerby skał,

Tylko się w górę wpatruje.

 

Ach! lękam się, by rzeki toń

Rybaka nie pochwyciła.

Nieraz to już wśród Renu fal

Pieśń Lorelei uczyniła.

 

 

Kontakt
ul. Królowej Jadwigi 18, 85-231 Bydgoszcz
+48 732 242 007
Poniedziałek - Piątek 8:00 - 12:00/ 16.00 - 20.00
Seraphinite AcceleratorOptimized by Seraphinite Accelerator
Turns on site high speed to be attractive for people and search engines.