NiemieckiWięcej niż kiełbasa!

W kuchni niemieckiej można spotkać wpływy włoskie, greckie, hiszpańskie, tureckie, polskie, czeskie i słowackie oraz dalekowschodnie, co świadczy o jej różnorodności. W niemal każdym zakątku kraju można spróbować innej specjalności, ale warto pamiętać, że zwyczaje żywieniowe nie są jednolite. Na zachodzie kraju w potrawach przeważają warzywa, a na południu stawia się na tłuste i ciężkie dania. Wbrew powszechnie panującej opinii tradycyjna kuchnia niemiecka to nie tylko chleb, ziemniaki, kiełbasa i kufel piwa.

W dzisiejszym menu znajdziemy:

1. Pharisäer – heißer Kaffee mit Rum und Schlagsahne (gorąca kawa z rumem i bitą śmietaną)
Do przygotowania kawy faryzeusz niezbędna jest bardzo mocna gorąca kawa, którą dodatkowo należy posłodzić kostkami cukru. Kawa musi być świeżo zaparzona. Obowiązkowe składnik to też kapka brązowego rumu oraz „czapeczka” z bitej śmietany.
Pharisäer można spróbować w najbardziej wysuniętym na północ powiecie Nordfriesland, który znajduje się tuż przy granicy z Danią. Z powstaniem tego napoju wiąże się legenda. W XIX wieku żył pastor Bleyer. W jego obecności nigdy nie pito alkoholu. Sprytni rolnicy z rodziny Johannsena uciekli się do podstępu podczas chrztu jednego z dzieci i podali księdzu wyżej opisaną kawę. Gdy mężczyzna odkrył oszustwo, miał krzyknąć „Oh, ihr Pharisäer!“, czyli „O, wy faryzeusze!”.

2. Matjesbrötchen – ein Kaiserbrötchen mit Hering, Zwiebel und Salat (kajzerka ze śledziem, cebulą i sałatą)
Kolejną propozycja to bardzo popularna i prosta do przygotowania kanapka, którą możemy zaliczyć do fast foodów. Bez trudu dostaniemy ją na terenie całego landu Szlezwik-Holsztyn (Schleswig Holstein), gdzie chętnie korzysta się z dobroci Morza Północnego i Bałtyckiego. Matjesbrötchen to tylko jeden z rodzajów tzw. bułki z rybą/fishburgera, czyli Fischbrötchen.
Podstawą kanapki jest pszenna kajzerka oraz ryba. Niemcy najczęściej sięgają po śledzie i dobrze znane w Polsce rolmopsy. Dostępne są też warianty z makrelą, szprotkami lub łososiem, ale również skorupiakami (ten wariant spotkamy pod nazwą Krabbenbrötchen). Nie obejdzie się też bez cebuli, kwaszonych ogórków, listka zielonej sałaty czy sosu na bazie majonezu (remoulade).

3. Himmel und Erde – Kartoffelpüree und Apfelmus (puree ziemniaczane i mus jabłkowy)
Ostatnia propozycja to ukłon w stronę tych, co lubią niecodzienne połączenia. Coś dla wielbicieli słodko-słonego smaku, czyli połączenie słonego ziemniaczanego puree ze słodkim musem jabłkowym, które tradycyjnie podaje się ze smażoną wędzoną kaszanką, duszoną cebulą, boczkiem oraz smażoną wątróbką.
Nazwa może zaskoczyć, ponieważ po polsku będzie brzmieć „niebo i ziemia”. Potrawa znana jest od XVIII wieku. Jej nazwa wzięła się od słowa „Erdapfel”, które dosłownie przetłumaczymy jako „podziemne jabłko”. W ten sposób w niektórych częściach Niemiec określa się kartofle. „Himmel” oznacza jabłka na drzewach, a „Erde” ziemniaki rosnące w glebie. Tę potrawę znają w Nadrenii, Westfalii, Dolnej Saksonii, Meklemburgii, Holandii, a także w Polsce, na Śląsku.